ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ตรึก, ตักกะ, ตระบอก, ตรึกถอง, กระบอก, ตรอก, จรอก, จุกช่องล้อมวง, ถนน
ตรรก,ตรรก-,ตรรกะ
หมายถึง[ตักกะ] (แบบ) น. ความตรึก, ความคิด. (ส. ตรฺก; ป. ตกฺก).
ตรรกวิทยา
หมายถึงน. ตรรกศาสตร์.
ตักกะ
หมายถึง(แบบ) น. ตรรก, ความตรึก, ความคิด. (ป. ตกฺก).
รก
หมายถึงว. ที่กระจัดกระจายอยู่เกลื่อนกลาดไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย เช่น ทิ้งกระดาษไว้รกบ้าน, ที่งอกหรือขึ้นรวมกันอยู่อย่างยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย เช่น หญ้ารก ป่ารก, น่ารำคาญเพราะไม่เป็นระเบียบ เช่น รกตา รกหู รกสมอง.
หมายถึงน. เครื่องสำหรับหล่อเลี้ยงเด็กในครรภ์แนบอยู่กับมดลูก มีสายล่ามมาที่สะดือเด็ก; สิ่งที่เป็นเส้นคล้ายรากไม้ที่ห้อยอยู่ตามกิ่งไม้บางอย่างเช่นมะดัน เรียกว่า รกมะดัน, บางทีเป็นแผ่นห่อกาบไม้เช่นต้นมะพร้าว เรียกว่า รกมะพร้าว.
อนุตร,อนุตร-
หมายถึง[อะนุดตะระ-] ว. ไม่มีสิ่งใดสูงกว่า, ดีเลิศ, ยิ่ง, วิเศษ เช่น อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ. (ป., ส. อนุตฺตร).
รกชัฏ
หมายถึงว. รกยุ่ง, รกอย่างป่าทึบ.
พักตร,พักตร-,พักตร์
หมายถึง[พักตฺระ-] (ราชา) น. หน้า, ใช้ว่า พระพักตร์. (ส. วกฺตฺร).
ยันตร,ยันตร-,ยันตร์
หมายถึง[ยันตฺระ-, ยัน] น. ยนตร์. (ส.; ป. ยนฺต).
อุตดร,อุตร,อุตร-
หมายถึง[อุดดอน, อุดตะระ-] น. อุดร. (ป., ส. อุตฺตร).
สายรก
หมายถึงน. ส่วนที่ต่อระหว่างผนังมดลูกกับสายสะดือเด็ก.
รกเรื้อ
หมายถึงว. รกมาก เช่น สวนรกเรื้อไม่ได้ดูแลเสียนาน.