ผลการค้นหา

เฉพาะกาล

หมายถึงว. ชั่วคราว ในคำว่า บทเฉพาะกาล.

ชั่วคราว

หมายถึงว. ชั่วระยะเวลาไม่นาน, ไม่ประจำ, ไม่ตลอดไป.

ลูกจ้างชั่วคราว

หมายถึง(กฎ) น. ลูกจ้างซึ่งนายจ้างตกลงจ้างไว้ไม่เป็นการประจำ เพื่อทำงานอันมีลักษณะเป็นครั้งคราว เป็นการจร หรือเป็นไปตามฤดูกาล.

ปล่อยชั่วคราว

หมายถึง(กฎ) ก. ปล่อยผู้ต้องหาหรือจำเลยจากการควบคุมหรือขังชั่วระยะเวลาหนึ่งในระหว่างการสอบสวนหรือระหว่างการพิจารณาของศาล.

พักพิง

หมายถึงก. อาศัยอยู่ชั่วคราว.

ขาดมือ

หมายถึงก. เคยมีแล้วหมดไป, ไม่มีเป็นการชั่วคราว.

ไม้ล้มลุก

หมายถึงน. พืชที่มีอายุชั่วคราว.

ชั่วแล่น

หมายถึงน. ระยะเวลาที่เป็นไปชั่วครู่ชั่วคราว.

แก้ขัด

หมายถึงก. แก้ข้อขัดข้องให้ลุล่วงไปชั่วคราว.

พักสายตา

หมายถึงก. หยุดใช้สายตาอย่างคร่ำเคร่งชั่วคราว.

ทับ

หมายถึงน. กระท่อมหรือสิ่งปลูกสร้างที่ทำอยู่ชั่วคราว.

พักผ่อน

หมายถึงก. หยุดทำงานชั่วคราวให้คลายเหนื่อย.