ตัวกรองผลการค้นหา
ชอกช้ำ
หมายถึงก. บอบชํ้ามาก, ชํ้าชอก ก็ว่า.
ชอก
หมายถึงก. ชํ้า, มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ ชํ้า เป็น ชอกชํ้า หรือ ชํ้าชอก.
ปู้ยี่ปู้ยำ
หมายถึงว. ชอกชํ้า, ยับเยิน.
ช้ำชอก
หมายถึงก. บอบชํ้ามาก, ชอกชํ้า ก็ว่า.
ระบม
หมายถึงก. อาการเจ็บร้าวที่เกิดจากความเมื่อยขัดหรือบอบชํ้าเป็นต้น เช่น ฝีระบมจนเป็นไข้ ถูกตีระบมไปทั้งตัว, ชอกช้ำ เช่น อกระบม ระบมใจ.
กระชอก
หมายถึง(โบ; กลอน) ก. กระฉอก เช่น กระชอกชอกชล กระมลมลมาลย์. (ประชุมหนังสือเก่า ภาค ๒). (ไทยเหนือ ซอก ว่า ตำ, กระทุ้ง).