ตัวกรองผลการค้นหา
ชฎา
หมายถึง[ชะดา] น. เครื่องสวมศีรษะรูปคล้ายมงกุฎ, ผมที่เกล้าเป็นมวยสูงขึ้น. (ป., ส. ชฏา).
ฉัตร,ฉัตร,ฉัตร-
หมายถึง[ฉัด, ฉัดตฺระ-] น. เครื่องสูงชนิดหนึ่ง มีรูปคล้ายร่มที่ซ้อนกันขึ้นไปเป็นชั้น ๆ ชั้นบนมีขนาดเล็กกว่า ชั้นล่างลดหลั่นกันไปโดยลำดับ สำหรับแขวน ปัก ตั้ง หรือเชิญเข้ากระบวนแห่เป็นเกียรติยศ. (ส. ฉตฺร; ป. ฉตฺต ว่า ร่ม); ส่วนที่ต่อจากปุ่มฆ้องเป็นฐานแผ่ออกไปแล้วงองุ้มลงมาเป็นขอบโดยรอบอย่างฉัตร; ชื่อดาวฤกษ์อารทรา.
ฉัตร
หมายถึง[ฉัด] น. ไม้เล็ก ๆ ซึ่งจัดไว้ที่วงฆ้องระหว่างลูกฆ้อง.
หลังฉัตร
หมายถึงน. ส่วนที่เป็นพื้นราบรอบปุ่มฆ้อง, ชานฉัตร ก็ว่า.
ใบฉัตร
หมายถึงน. ส่วนที่งอเป็นขอบโดยรอบตัวฆ้อง.
ชานฉัตร
หมายถึงน. ส่วนที่เป็นพื้นราบรอบปุ่มฆ้อง, หลังฉัตร ก็ว่า.
ชฎาธาร
หมายถึงน. ผู้ทรงไว้ซึ่งชฎา.
มหากฐิน
หมายถึงน. ชื่อพระชฎาเครื่องต้น.
ชฎาเดินหน
หมายถึงน. ชฎายอดงอนที่มีกลีบ.
ชฎาแปลง
หมายถึงน. ชฎารูปเหมือนชฎากลีบแต่ไม่มีลวดลาย.
ชฎามหากฐิน
หมายถึงน. ชฎาที่ทำยอดเป็น ๕ ยอด มีขนนกการเวกปักตอนบน, ชฎาห้ายอด ก็เรียก.
ชฎาพอก
หมายถึงน. ชฎาที่ทำสำหรับสวมพระศพเจ้านาย.