ตัวกรองผลการค้นหา
กะง้องกะแง้ง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ว. คดไปคดมา, งอไปงอมา.
คดงอ
หมายถึงก. คดจนงอ.
พด
หมายถึงว. คด, งอ, ขด.
คด
หมายถึงน. สิ่งปลูกสร้างซึ่งมีสัณฐานหักมุมเป็นข้อศอก เช่น วิหารคด. ว. ลักษณะที่ไม่ตรงตลอด; ไม่ซื่อ.
หมายถึงน. วัตถุแข็งคล้ายหินที่มีในสัตว์หรือต้นไม้ นับถือกันว่าเป็นเครื่องราง.
หมายถึงก. ตักข้าวสุกออกจากหม้อ.
งอ
หมายถึงว. ลักษณะที่มีส่วนปลายหักโค้งเข้าหาตัวมันเองเช่นรูปอย่างขอ; เรียกหน้าซึ่งมีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจเป็นต้นว่า หน้างอ. ก. ทำให้มีรูปหรือเป็นเช่นนั้น, เรียกอาการของคนที่หัวเราะจนตัวงอว่า หัวเราะงอ.
วักกะ
หมายถึงว. คด, ไม่ตรง, โกง, งอ. (ป.; ส. วกฺร).
คดเคี้ยว
หมายถึงว. คดไปคดมา, ลดเลี้ยว, วกไปวกมา.
ชุ้ง
หมายถึงว. โค้ง, คด.
หางงอ
หมายถึงน. หางที่ปลายงอขึ้น (ใช้แก่หมาและแมว).
ก่อ
หมายถึงว. งอ ในคำว่า งอก่อ หรือ งอก่องอขิง. (ไทลื้อ ก่อ ว่า งอ).