ตัวกรองผลการค้นหา
แสวง
หมายถึง[สะแหฺวง] ก. เที่ยวหา, ค้นหา, เสาะหา. (ข.).
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ (ต่อ 2)
คำราชาศัพท์ หมวดร่างกาย
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ
10 คำกริยา 3 ช่อง หมวด Regular Verb ที่ค้นหาบ่อยและนิยมนำไปออกข้อสอบ
เสาะแสวง
หมายถึงก. ใช้ความพยายามมากเพื่อค้นหา เช่น ของชิ้นนี้เป็นของหายาก เขาอุตส่าห์ไปเสาะแสวงมาให้.
ค้น
หมายถึงก. พยายามหาให้พบโดยวิธีสืบ เสาะ แสวง เป็นต้น.
เสาะ
หมายถึงก. ค้น, สืบ, แสวง, เช่น เสาะหา. ว. ไม่เข้มแข็ง ในคำว่า ใจเสาะ.
ขวายขวน
หมายถึง[ขฺวายขฺวน] ก. เสาะหา, แสวงหา, ขวนขวาย ก็ว่า.
สืบเสาะ
หมายถึงก. ค้นหา, แสวงหา, เช่น ตำรวจสืบเสาะหาแหล่งผลิตเฮโรอีน.
อันเวส
หมายถึง[-เวด] น. การตามแสวงหา, การค้นหา. (ป. อนุ + เอส).
หา
หมายถึงก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น เขาหาว่า...; พึ่ง เช่น ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร; บางทีก็ใช้ควบกับคำอื่น มีความหมายว่า ขวนขวายเพื่อให้ได้มาโดยวิธีต่าง ๆ เช่น ค้นหา สืบหา เที่ยวหา ตามหา เสาะหา แสวงหา. บ. ที่ เช่น เขาอยู่หาไหน ๆ ก็ไม่รู้ จะไปตามตัวเขาได้อย่างไร; สู่ เช่น เด็กว่ายน้ำเข้าหาฝั่ง.
สืบ
หมายถึงก. เสาะหา, แสวงหา, เช่น สืบความลับ สืบข้อเท็จจริง สืบข่าว.
หาเสียง
หมายถึงก. แสวงหาการสนับสนุน.
หมายถึงว. เสียงซักหรือเตือนให้ตอบ เช่น ว่ากระไรหา.
ขวนขวาย
หมายถึง[-ขฺวาย] ก. หมั่นเสาะแสวงหาเพิ่มเติมโดยไม่ยอมอยู่นิ่ง, ขวายขวน ก็ว่า.
