ค้นเจอ 74 รายการ

เวทมนตร์

หมายถึง[เวดมน] น. ถ้อยคำศักดิ์สิทธิ์ที่บริกรรมเพื่อให้สำเร็จความประสงค์ เช่น โบราณใช้เวทมนตร์ในการรักษาโรคบางอย่าง, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ คาถา เป็น เวทมนตร์คาถา เช่น เขาใช้เวทมนตร์คาถาล่องหนหายตัวได้.

อาคม

หมายถึง[-คม] น. เวทมนตร์, บางทีใช้คู่กับ คาถา เป็น คาถาอาคม; การมา, การมาถึง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น มีนาคม คือ มีน + อาคม แปลว่า การมาถึงราศีมีน. (ป., ส.).

วิชาอาคม

หมายถึงน. เวทมนตร์, คาถาอาคม, เช่น อาจารย์ถ่ายทอดวิชาอาคมให้ศิษย์, วิทยาคม ก็ว่า.

คาถา,คาถา,คาถาอาคม

หมายถึงน. คำเสกที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์.

พิทยาคม

หมายถึงน. การเล่าเรียนวิชา, เวทมนตร์. (ส. วิทฺยา + อาคม).

คาถา

หมายถึงน. คำประพันธ์ประเภทร้อยกรองในภาษาบาลี, อัตราของฉันท์ คือ ๔ บาท เรียกว่า คาถาหนึ่ง.

ร่าย

หมายถึงก. บริกรรมเวทมนตร์คาถาเพื่อทำให้ศักดิ์สิทธิ์ เช่น ร่ายเวท ร่ายมนตร์ ร่ายคาถา.

เสกคาถา

หมายถึงก. ร่ายมนตร์.

ปถมัง

หมายถึง[ปะถะหฺมัง] น. วิธีทำผงด้วยเวทมนตร์คาถาเพื่อความศักดิ์สิทธิ์.

วิทยาคม

หมายถึงน. เวทมนตร์, คาถาอาคม, เช่น อาจารย์ถ่ายทอดวิทยาคมให้ศิษย์, วิชาอาคม ก็ว่า. (ส.).

พระเจ้าห้าพระองค์

หมายถึงน. เรียกคาถา นโมพุทธายะ ว่า คาถาพระเจ้าห้าพระองค์.

ไสย,ไสย-

หมายถึง[ไส, ไสยะ-] น. ลัทธิอันเนื่องด้วยเวทมนตร์คาถาซึ่งเชื่อว่าได้มาจากพราหมณ์ เช่น ถูกคุณถูกไสย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ