ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กวางป่า, ปละ, กวาง, กวางม้า, ควายปละ, วนานต์, ราวป่า, แขม, ชาย
ควายโทน
หมายถึงน. ควายป่าที่แตกฝูงออกมาอยู่ตามลำพัง.
คำไวพจน์: ควาย - คำไวพจน์ของ ควาย พร้อมตัวอย่างการนำไปใช้
คำไวพจน์ ป่า | คำคล้าย ป่า
คำราชาศัพท์ หมวดสัตว์และเบ็ดเตล็ด
คำไวพจน์: สิงโต - คำไวพจน์ของ สิงโต พร้อมตัวอย่างการนำไปใช้
ควาย
หมายถึง[คฺวาย] น. ชื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิด Bubalus bubalis ในวงศ์ Bovidae เป็นสัตว์กีบคู่ รูปร่างใหญ่ สีดำหรือเทา เขาโค้งยาว ที่ใต้คางและหน้าอกมีขนขาวเป็นรูปง่าม; (ปาก) โดยปริยายมักหมายความว่า คนโง่ คนเซ่อ หรือคนตัวใหญ่ แต่ไม่ฉลาด.
ลูกปละ
หมายถึงน. ลูกวัวหรือควายที่ออกในคราวที่เจ้าของปล่อยอยู่ตามทุ่งตามป่า ซึ่งพ่อหรือแม่สมจรกับวัวป่าหรือควายป่า.
วิ่งควาย
หมายถึงก. ให้ควายวิ่งแข่งกันโดยมีคนขี่บนหลัง.
ควายทุย
หมายถึงน. ควายที่มีเขาสั้นหรือหงิก.
ป่า
หมายถึงน. ที่ที่มีต้นไม้ต่าง ๆ ขึ้นมา, ถ้าเป็นต้นสัก เรียกว่า ป่าสัก, ถ้าเป็นต้นรัง เรียกว่า ป่ารัง, ถ้ามีพรรณไม้ชนิดใดชนิดหนึ่งขึ้นอยู่มาก ก็เรียกตามพรรณไม้นั้น เช่น ป่าไผ่ ป่าคา ป่าหญ้า; (กฎ) ที่ดินที่ยังมิได้มีบุคคลได้มาตามประมวลกฎหมายที่ดิน; เรียกปลากัดหรือปลาเข็มที่เป็นพันธุ์เดิมตามธรรมชาติว่า ลูกป่า; (โบ) เรียกตำบลที่มีของขายอย่างเดียวกันมาก ๆ เช่น ป่าถ่าน ป่าตะกั่ว. ว. ที่ได้มาจากป่าหรืออยู่ในป่า เช่น ของป่า ช้างป่า สัตว์ป่า คนป่า, ที่ห่างไกลความเจริญ เช่น บ้านป่า เมืองป่า. ก. ตีดะไป ในคำว่า ตีป่า.
ควายธนู
หมายถึงน. ของขลังชนิดหนึ่ง ทำเป็นรูปตัวควายหรือเขาควาย ใช้เวทมนตร์ทางไสยศาสตร์เสกเป่าไปทำร้ายผู้อื่นหรือกันไม่ให้ผู้อื่นมาทำร้าย.
ควายเขาเกก
หมายถึงน. ควายที่มีเขาเฉออกไม่เข้ารูปกัน; โดยปริยายหมายถึงคนที่เป็นอันธพาลเกะกะเกเร, วัวเขาเกก ก็ว่า.
มาหิส
หมายถึงว. เกี่ยวกับควาย, เนื่องจากควาย. (ป.; ส. มาหิษ).
เสี้ยมเขาควายให้ชนกัน
หมายถึง(สำ) ก. ยุยงให้โกรธ เกลียด หรือวิวาทกัน.
พนาลัย
หมายถึงน. การอยู่ป่า, ที่อยู่ในป่า. (ส. วนาลย).
ป่าดง
หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นทึบ.
