ตัวกรองผลการค้นหา
หนืด
หมายถึงว. อาการของสิ่งของที่เหนียวจนดึงไม่ใคร่จะออก เรียกว่า เหนียวหนืด, โดยปริยายหมายถึงตระหนี่มาก. (ภูมิ) น. เรียกหินที่อยู่ในสภาพหนืดใต้เปลือกโลกว่า หินหนืด. (อ. magma).
ข้น
หมายถึงว. ลักษณะของเหลวที่มีการรวมตัวกันแน่นเข้า, ไม่ใส; มีน้อยลงไป, งวด.
เลือดข้นกว่าน้ำ
หมายถึง(สำ) น. ญาติพี่น้องย่อมดีกว่าคนอื่น.
เมท,เมโท
หมายถึงน. มันข้น. (ป.).
ตืด
หมายถึงว. หนืด, ตระหนี่, มักใช้ว่า ขี้ตืด.
น้ำมันตานี
หมายถึงน. นํ้ามันชนิดหนึ่ง ข้น ๆ ใช้ใส่ผม.
นมข้น
หมายถึงน. นมที่มีลักษณะข้นและมีรสหวานจัด ได้จากการทำให้นํ้าบางส่วนในนํ้านมวัวระเหยไปแล้วเติมนํ้าตาล.
น้ำหนวก
หมายถึงน. นํ้าที่อยู่ในช่องหูซึ่งมีอาการอักเสบ มีกลิ่นเหม็น อาจมีลักษณะใส เป็นมูกข้นหรือเป็นหนอง.
นพนิต
หมายถึง[นบพะนิด] น. เนยข้นชนิดหนึ่ง. (ป. นวนีต).
แป้งเปียก
หมายถึงน. แป้งเจือเกลือเล็กน้อยตั้งไฟกวนให้ข้น ใช้เป็นอาหาร, แป้งที่ตั้งไฟกวนให้ข้นเหนียว ใช้แทนกาว.
เนาวนิต
หมายถึง[-วะนิด] น. นพนิต, เนยข้นชนิดหนึ่ง. (ป., ส. นวนีต).
เหนียวหนืด
หมายถึงว. ข้นเหนียวมาก, โดยปริยายใช้หมายถึงคนตระหนี่ถี่เหนียวมาก.