ตัวกรองผลการค้นหา
ขู่ขวัญ
หมายถึงก. ทำให้หวาดกลัว, ทำให้เสียขวัญ.
ขู่
หมายถึงก. แสดงอาการให้อีกฝ่ายหนึ่งเกรงกลัว เช่น ผู้ใหญ่ขู่เด็ก งูขู่ฟ่อ ๆ.
ยิ้มแสยะ
หมายถึงก. ยิ้มแบะปากแยกเขี้ยวเป็นการขู่ขวัญให้เกรงกลัวหรือขู่ว่าจะทำร้าย.
ตะคอก
หมายถึงก. ตวาด, ขู่เสียงดัง.
ฟ่อ,ฟ้อ,ฟ้อ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างงูเห่าขู่.
ตีป่าให้เสือกลัว
หมายถึง(สำ) ก. ขู่ให้กลัว.
คำราม
หมายถึงก. ทำเสียงขู่ เช่น เสือคำราม.
แยกเขี้ยว
หมายถึงก. เผยอริมฝีปากให้เห็นเขี้ยวด้วยอาการโกรธหรือขู่ เช่น เสือแยกเขี้ยว, (ปาก) โดยปริยายหมายถึงพูดด้วยความโกรธหรือขู่.
แหม่
หมายถึง[แหฺม่] ว. เสียงขู่เด็กเล็ก ๆ ให้กลัว.
แง่ง,แง่ง,แง่ง ๆ
หมายถึงว. เสียงขู่ของหมาเมื่อจะกัดกันในเวลาแย่งอาหารกันเป็นต้น.
ปฏิรพ
หมายถึง[-รบ] (แบบ) ก. ส่งเสียงเอาชัย, ร้องดัง, ร้องขู่. (ป. ปฏิรว).
ตวาด
หมายถึง[ตะหฺวาด] ก. ขู่เต็มเสียง, คุกคามด้วยแผดเสียง, พูดเสียงดังด้วยความโกรธ.