ตัวกรองผลการค้นหา
ขุ่น
หมายถึงว. มีลักษณะมัว ไม่ใส ไม่ชัดเจน.
สกปรก
หมายถึง[สกกะปฺรก] ว. เปรอะหรือเปื้อนด้วยสิ่งที่ถือว่าน่าเกลียดหรือที่ไม่พึงประสงค์ เช่น เสื้อผ้าสกปรก เนื้อตัวสกปรกด้วยฝุ่นละออง, ขุ่นมัว, ไม่สะอาดหมดจด, เช่น น้ำสกปรก จิตใจสกปรก, ลักษณะกิริยาวาจาที่แสดงออกอย่างหยาบคาย เช่น พูดจาสกปรก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เขาเป็นคนสกปรก เล่นสกปรก.
เคืองขุ่น
หมายถึงก. โกรธกรุ่น ๆ อยู่ในใจ, ขุ่นเคือง ก็ว่า.
เล่นสกปรก
หมายถึงก. กระทำสิ่งที่ไม่สุจริต ใช้เล่ห์อุบายให้เกิดผลร้ายแก่ผู้อื่นหรือทำลายฝ่ายตรงข้าม.
ไปอย่างน้ำขุ่น ๆ
หมายถึง(สำ) ก. พูดแก้ตัวหลบเลี่ยงไปอย่างข้าง ๆ คู ๆ.
กวนน้ำให้ขุ่น
หมายถึง(สำ) ก. ทำเรื่องราวที่สงบอยู่แล้วให้เกิดวุ่นวายขึ้นมา.
บัวไม่ช้ำ น้ำไม่ขุ่น
หมายถึง(สำ) ก. รู้จักผ่อนปรนเข้าหากัน มิให้กระทบกระเทือนใจกัน, รู้จักถนอมนํ้าใจไม่ให้ขุ่นเคืองกัน, บัวไม่ให้ชํ้า นํ้าไม่ให้ขุ่น ก็ว่า.
หมวน
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. ขุ่น.
คร่ำเครอะ
หมายถึงว. สกปรก, เปรอะเปื้อน.
น้ำขุ่นไว้ใน น้ำใสไว้นอก
หมายถึง(สำ) แม้จะไม่พอใจก็ยังแสดงสีหน้ายิ้มแย้ม.
ขุ่นเคือง
หมายถึงก. โกรธกรุ่น ๆ อยู่ในใจ, เคืองขุ่น ก็ว่า.
มอมแมม
หมายถึงว. เปื้อนเปรอะ, สกปรก, เช่น เนื้อตัวมอมแมม.