ผลการค้นหา

ขาด, ถูกฉีก* *ขาด, ถูกฉีก *ขาด, ถูกฉีก*
คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 204 รายการ

ฉีก

หมายถึงก. ขาดแยกออกจากกันหรือทำให้ขาดหรือแยกออกจากกัน เช่น ผ้าฉีก ฉีกผ้า ฉีกทุเรียน, โดยปริยายหมายความว่า แยกสิ่งที่เป็นคู่หรือเป็นสำรับออกจากกัน เช่น ฉีกตองไพ่.

ขาด

หมายถึงก. แยกออกจากกันเพราะถูกดึง ตัด หรือฉีก เป็นต้น เช่น เชือกขาด แขนขาด ผ้าขาด; ควรจะมีแต่ไม่มี เช่น เศรษฐีขาดไฟ; มีไม่ครบ, มีไม่เต็ม, เช่น ขาดคุณสมบัติ; ไม่ครบ, บกพร่อง, เช่น ศีลขาด; ไม่เต็มตามจำนวน เช่น นับเงินขาด; ไม่มาตามกำหนด เช่น ขาดเรียน ขาดประชุม.

ฉลีก

หมายถึง[ฉะหฺลีก] (กลอน) ก. ฉีก, ทำให้ขาดจากกัน; แยกออกจากกัน.

ฉีกแนว

หมายถึงก. แหวกแนว.

กระเป๋าฉีก

หมายถึง(ปาก) ว. หมดเงินในกระเป๋าเพราะใช้จ่ายมาก เช่น วันนี้จ่ายเงินเสียกระเป๋าฉีกเลย.

ฉีกคำ

หมายถึงก. แยกพยางค์ของคำให้อยู่คนละวรรคหรือคนละบรรทัด มักใช้ในคำประพันธ์.

แร่งริ้ว

หมายถึงน. ชิ้นฉีก, สิ่งที่ฉีกเป็นชิ้น ๆ.

วิทธะ

หมายถึง(แบบ) ว. เจาะ, แทง, ฉีกขาด, เป็นแผล, เป็นรู, แตก. (ป., ส.).

ขาดน้ำใจ

หมายถึงก. ไม่มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่.

ใจขาด

หมายถึงว. จนสุดความสามารถ เช่น สู้ใจขาด.

คงขาด

หมายถึงว. ยังขาด.

หูแตก

หมายถึงน. แก้วหูแตก, เยื่อในหูสำหรับรับเสียงฉีกขาด, โดยปริยายหมายความว่า มีเสียงดังมาก แต่ก็ไม่ได้ยินราวกับแก้วหูฉีกขาด เช่น หูแตกหรืออย่างไร ตะโกนเรียกเท่าไร ๆ จึงไม่ได้ยิน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด