ค้นเจอ 20 รายการ

ขัดสน

หมายถึงว. ฝืดเคือง, อัตคัด, ขาดแคลน; ลำบาก.

ไร้

หมายถึงว. ขัดสน, ไม่มี, ปราศจาก, เช่น ไร้ทรัพย์ ไร้ความสามารถ.

ปอน

หมายถึงว. ซอมซ่อ, มีลักษณะประหนึ่งว่าอัตคัด ขัดสน เช่น แต่งตัวปอน; เรียกของเลว ๆ ว่า ของปอน ๆ.

ข้นแค้น

หมายถึงก. อัตคัด, ขัดสน, มักใช้เข้าคู่กับคำ ยากจน เป็น ยากจนข้นแค้น.

อัตคัด

หมายถึง[อัดตะ-] ว. ขัดสน, ฝืดเคือง, ยากจน, เช่น เขาเป็นคนอัตคัด. ก. มีน้อย, ขาดแคลน, เช่น อัตคัดผม อัตคัดน้ำ.

แกน

หมายถึงน. วัตถุแข็งที่อยู่ตรงกลางของสิ่งอื่นสำหรับยึดให้อยู่, วัตถุแข็งที่มีสิ่งอื่นหุ้ม. ว. แข็งเป็นไตอยู่ข้างใน (มักใช้แก่ผลไม้) เช่น ทุเรียนแกน มะม่วงแกน; ขัดสน, จำใจ, เช่น อยู่ไปแกน ๆ เต็มแกน.

ตกยาก

หมายถึงก. ลำบาก, ยากจน, ขัดสน.

แร้นแค้น

หมายถึงว. ฝืดเคือง, ขัดสน, ขาดแคลน, เช่น เขามีชีวิตอยู่อย่างแร้นแค้นขาดแคลนไปเสียทุกสิ่งทุกอย่าง.

ปอน ๆ

หมายถึงว. ซอมซ่อ, มีลักษณะประหนึ่งว่าอัตคัด ขัดสน เช่น แต่งตัวปอน; เรียกของเลว ๆ ว่า ของปอน ๆ.

อาสน

หมายถึง[อา-สน] ก. ปรารถนา. (ปรัดเล); ขัดสน. (ข. อาสนฺน).

ขาดแคลน

หมายถึงก. ขัดสน, อัตคัด.

แคลน

หมายถึง[แคฺลน] ว. ขัดสน, อัตคัด, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น ขาดแคลน = ทั้งขาดทั้งแคลน หมายความว่า อัตคัด, ขัดสน ดูแคลน = ดูหมิ่นเพราะเห็นเขาขัดสน ดูหมิ่นถิ่นแคลน = ดูถูกว่ามีฐานะตํ่าต้อย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ