ผลการค้นหา

เทียม

หมายถึงก. เอาสัตว์พาหนะผูกเข้ากับยานหรือคราดไถเป็นต้น เช่น เทียมเกวียน เทียมรถ เทียมแอก. ว. ทำเอาอย่างให้เหมือนหรือคล้ายของจริงของแท้ เช่น ทำเทียม ของเทียม ฝนเทียม ดาวเทียม; เสมอกัน, เท่ากัน, เช่น สูงเทียมเมฆ.

เทียม

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นกระเทียม. (ดู กระเทียม).

เทียมบ่าเทียมไหล่

หมายถึงว. เทียบเท่ากัน, เท่าเทียมกัน, เช่น เขาพยายามสร้างฐานะจนเทียมบ่าเทียมไหล่กับญาติพี่น้อง, เทียมหน้าเทียมตา หรือ เสมอบ่าเสมอไหล่ ก็ว่า.

เทียมหน้าเทียมตา

หมายถึงว. เทียบเท่ากัน, เท่าเทียมกัน, เช่น เขาพยายามสร้างฐานะจนเทียมหน้าเทียมตากับญาติพี่น้อง, เทียมบ่าเทียมไหล่ หรือ เสมอบ่าเสมอไหล่ ก็ว่า.

น้อยหน้า

หมายถึงก. ไม่เทียมหน้าเขา.

เท่าทัน

หมายถึงว. เทียมถึง, เข้าใจถึง.

เสมอบ่าเสมอไหล่

หมายถึงว. เทียบเท่ากัน, เท่าเทียมกัน, เช่น เขาพยายามสร้างฐานะจนเสมอบ่าเสมอไหล่กับญาติพี่น้อง, เทียมบ่าเทียมไหล่ หรือ เทียมหน้าเทียมตา ก็ว่า.

สูงเทียมเมฆ

หมายถึง(สำ) ว. สูงมาก.

ทำเนียม

หมายถึงว. เทียม. (โบ) น. ธรรมเนียม. (สามดวง). (แผลงมาจาก เทียม).

นิยุต

หมายถึง(แบบ) ก. ประกอบ, เทียม, ทำให้แน่น. (ป. นิยุตฺต).

ธรรมปฏิรูป,ธรรมประติรูป

หมายถึงน. ธรรมเทียม, สิ่งที่ไม่ใช่ธรรมแท้.

ตีเสมอ

หมายถึงก. ยกตนขึ้นเทียมท่าน โดยไม่รู้จักที่ตํ่าที่สูง.