ตัวกรองผลการค้นหา
ขวากหนาม
หมายถึงน. อุปสรรค, เครื่องขัดข้อง, เครื่องขัดขวาง.
เหล็ก
หมายถึงน. ธาตุลำดับที่ ๒๖ สัญลักษณ์ Fe เป็นโลหะลักษณะเป็นของแข็งสีขาวเป็นเงาคล้ายเงิน หลอมละลายที่ ๑๕๓๖ °ซ. ใช้ประโยชน์ได้มากมาย เช่น ทำเหล็กหล่อ เหล็กพืด เหล็กกล้า. (อ. iron). ว. แข็งแกร่ง เช่น บุรุษเหล็ก.
เลื่อยเหล็ก
หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับตัดเหล็ก ใบเลื่อยมีลักษณะเป็นแถบยาว ปลายใบเลื่อยทั้ง ๒ ข้างติดกับปลายและโคนคันเลื่อยซึ่งทำด้วยเหล็ก ที่โคนคันมีด้ามสำหรับจับ.
เหล็กจาร
หมายถึงน. เหล็กแหลมสำหรับเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้น.
เศษเหล็ก
หมายถึงน. ชิ้นส่วนของโลหะหรือเครื่องจักรกลเป็นต้นที่ใช้ไม่ได้แล้ว เช่น ซากรถยนต์ที่ถูกชนพังยับเยินถูกขายเป็นเศษเหล็ก.
หมวกเหล็ก
หมายถึงน. หมวกสำหรับทหารหรือตำรวจสวมเพื่อป้องกันอันตรายจากอาวุธเป็นต้น.
ลูกตุ้มเหล็ก
หมายถึงน. อาวุธที่คนจีนโบราณใช้ในการรบ, ชนิดที่มีหนามอย่างหนามทุเรียนโดยรอบ เรียกว่า ลูกตุ้มหนามทุเรียน.
เหล็กวิลาด
หมายถึงน. เหล็กเคลือบดีบุก, (โบ) ใช้ว่า เหล็กวิลาศ ก็มี.
หินเหล็กไฟ
หมายถึงน. หินสำหรับใช้เหล็กตีให้เกิดประกายไฟเพื่อให้ติดชุดซึ่งทำด้วยด้ายหรือนุ่นเป็นต้น.
ก้นแมลงสาบ
หมายถึงว. แหลมมนอย่างก้นแมลงสาบ, เรียกเครื่องมือเหล็กที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า เหล็กก้นแมลงสาบ.
เครื่องเหล็ก
หมายถึงน. สิ่งของเครื่องมือที่ทำด้วยเหล็ก.
คอทั่งสันหลังเหล็ก
หมายถึง(สำ) ว. แข็งแกร่ง, ทรหดอดทน.