ค้นเจอ 355 รายการ

กำลัง

หมายถึงน. (คณิต) เลขชี้กำลังที่เขียนลงบนจำนวนจริง เช่น ๕๒ อ่านว่า ๕ ยกกำลัง ๒ ๗ อ่านว่า ๗ ยกกำลัง ; (ฟิสิกส์) จำนวนงานที่สิ่งใดสิ่งหนึ่งกระทำได้โดยสมํ่าเสมอในหนึ่งหน่วยเวลา เขียนเป็นความสัมพันธ์ได้ คือ กำลังเท่ากับ , อัตราของการทำงาน ก็เรียก; ขนาดของของกลมที่วัดโดยรอบ เช่น ช้างมีกำลัง (วัดรอบอก) เท่านั้นนิ้ว เท่านี้นิ้ว, ไม้มีกำลัง (วัดรอบลำต้น) เท่านั้นนิ้ว เท่านี้นิ้ว.

กำลัง

หมายถึงน. แรง, สิ่งที่ทำให้เกิดอำนาจความเข้มแข็ง.

ไพร่พล

หมายถึงน. กำลังทหาร, กำลังคน.

กำลังวังชา

หมายถึงน. กำลัง.

กำลังเหมาะ

หมายถึงว. พอเหมาะ.

หนุ่มเหน้า

หมายถึง[-เน่า] (โบ) ว. กำลังสาว, กำลังหนุ่ม.

รวมพล

หมายถึงก. รวมกำลังพลเข้าด้วยกัน.

ใช้กำลังประทุษร้าย

หมายถึง(กฎ) ก. ทำการประทุษร้ายแก่กายหรือจิตใจของบุคคล ไม่ว่าจะทำด้วยใช้แรงกายภาพหรือด้วยวิธีอื่นใด และหมายความรวมถึงการกระทำใด ๆ ซึ่งเป็นเหตุให้บุคคลหนึ่งบุคคลใดอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ ไม่ว่าจะโดยใช้ยาทำให้มึนเมา สะกดจิต หรือใช้วิธีอื่นใดอันคล้ายคลึงกัน.

พลัง

หมายถึง[พะ-] ว. กำลัง, มักใช้พูดเข้าคู่กันว่า กำลังพลัง.

ดึงดูด

หมายถึงก. เหนี่ยวเข้ามาด้วยกำลังอย่างหนึ่งอย่างแม่เหล็ก.

สุดลิ่ม

หมายถึงว. ถึงที่สุด, เต็มกำลัง.

กระป้อกระแป้

หมายถึงว. ป้อแป้มาก, กำลังน้อย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ