ค้นเจอ 33 รายการ

ระมัดระวัง

หมายถึงก. ดูแลให้ปลอดภัย, ดูแลอย่างรอบคอบไม่ให้พลั้งพลาด, เช่น ระมัดระวังให้ดีเวลาข้ามถนน ระมัดระวังเรื่องสายไฟฟ้ารั่วให้มาก. ว. ประหยัด, ไม่สุรุ่ยสุร่าย, เช่น ใช้จ่ายอย่างระมัดระวัง.

ไข่ในหิน

หมายถึง(สำ) น. ของที่ต้องระมัดระวังทะนุถนอมอย่างยิ่ง.

มือห่างตีนห่าง

หมายถึง(สำ) ว. สุรุ่ยสุร่าย; เลินเล่อ, สะเพร่า, ไม่ระมัดระวัง.

ผลีผลาม

หมายถึง[ผฺลีผฺลาม] ว. รีบร้อนเกินไปโดยไม่ระมัดระวังหรือไม่ถูกกาลเทศะ.

พลั้งปากเสียศีล พลั้งตีนตกต้นไม้

หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำอะไรโดยไม่ระมัดระวังย่อมเกิดความเสียหาย.

สำรวมอินทรีย์

หมายถึงก. ระมัดระวังตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ.

กระเหม็ดกระแหม่

หมายถึง[-แหฺม่] ก. เขม็ดแขม่, ใช้จ่ายอย่างระมัดระวังเพราะเกรงว่าจะไม่พอใช้.

เขม็ดแขม่

หมายถึง[ขะเหฺม็ดขะแหฺม่] ก. กระเหม็ดกระแหม่, ใช้จ่ายอย่างระมัดระวังเพราะเกรงว่าจะไม่พอใช้.

ประมาทเลินเล่อ

หมายถึงก. กระทำโดยปราศจากความระมัดระวังหรือละเลยในสิ่งที่ควรกระทำ.

กระผลีกระผลาม

หมายถึง[-ผฺลี-ผฺลาม] ว. รีบร้อนเกินไปโดยไม่ระมัดระวังหรือไม่ถูกกาลเทศะ.

สงวนปากสงวนคำ

หมายถึงก. พูดด้วยความระมัดระวัง, ระมัดระวังคำพูด, เช่น จะพูดจาอะไร รู้จักสงวนปากสงวนคำไว้บ้าง ผู้อื่นจะรู้ความคิด.

ประคับประคอง

หมายถึงก. คอยระมัดระวังพยุงไว้, คอยบำรุงรักษา, ทะนุถนอมอย่างดี.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ