ผลการค้นหา

ต้ม

หมายถึงก. กิริยาที่เอาของเหลวเช่นนํ้าใส่ภาชนะแล้วทำให้ร้อนให้เดือดหรือให้สุก เช่น ต้มนํ้า ต้มข้าว ต้มมัน; ทำให้สะอาดและสุกปลั่ง เช่น ต้มผ้า ต้มทอง ต้มเงิน. ว. เรียกสิ่งที่ต้มแล้ว เช่น นํ้าต้ม ข้าวต้ม มันต้ม; (ปาก) โดยปริยายใช้ว่าล่อลวงให้หลง, ผู้ถูกล่อลวงให้หลง เรียกว่า ผู้ถูกต้ม.

ต้ม

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวปั้นเป็นลูกกลม ๆ ถ้าใส่ไส้นํ้าตาลปึกตัดเป็นก้อนสี่เหลี่ยมหรือไส้หน้ากระฉีกแล้วคลุกมะพร้าวข้างนอก เรียกว่า ขนมต้มขาว, ถ้าต้มเคี่ยวกับนํ้าตาลปึกและมะพร้าวอย่างหน้ากระฉีก เรียกว่า ขนมต้มแดง.

ก๊าซหุงต้ม,แก๊สหุงต้ม

หมายถึงน. แก๊สที่ประกอบด้วยสารอินทรีย์ที่ติดไฟได้ง่าย ใช้ในการหุงต้มเป็นต้น.

ต้มจนสุก,ต้มเสียสุก

หมายถึง(ปาก) ก. ล่อลวงให้หลงได้สำเร็จ.

เน่าไฟ

หมายถึงว. อาการที่ของเสียเพราะต้มไม่ถูกวิธี เช่น ต้มข้าวต้มมัดไม่สุก.

ปูวา

หมายถึง(กลอน) น. ขนม เช่น ปูวาต้มแดงต้มขาว. (กฎหมายเก่า). (ป. ปูว).

กาเวียน

หมายถึงน. กาต้มนํ้าชนิดหนึ่ง อยู่ในถังซึ่งมีเตาไฟ.

ท่อคงคา

หมายถึงน. ส่วนของท่อเหล้าในโรงต้มกลั่น.

เตาไฟ

หมายถึงน. ที่สำหรับก่อไฟหุงต้มอาหาร.

เตาแก๊ส

หมายถึงน. เตาหุงต้มที่ใช้แก๊สเป็นเชื้อเพลิง.

เนื้อเปื่อย

หมายถึงน. เนื้อวัวที่ต้มจนเปื่อยใช้ประกอบอาหาร.

ข้าวเปียก

หมายถึงน. ข้าวที่ต้มและกวนให้เละ, ข้าวที่ต้มกับนํ้ากะทิเจือเกลือเล็กน้อย กวนให้สุกจนข้นหรือเละ มีรสเค็ม ๆ มัน ๆ.