ตัวกรองผลการค้นหา
ฝึก
หมายถึงก. ทำ (เช่นบอก แสดง หรือปฏิบัติ เป็นต้น) เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจจนเป็นหรือมีความชำนาญ เช่น ฝึกทหาร ฝึกกายบริหาร ฝึกงาน.
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ตน ฝึกตน
71 คำในภาษาไทยที่มักอ่านผิด
กายบริหาร
หมายถึง[กายบอริหาน] น. การบริหารร่างกาย, การออกกำลังกาย.
หัด
หมายถึงก. ฝึก, ฝึกฝน, ทำให้ชำนาญ.
ฝึกฝน
หมายถึงก. เพียรฝึก, พยายามฝึก, เช่นฝึกฝนตนเองให้ชำนาญในการเย็บปักถักร้อย.
สนามกีฬา
หมายถึงน. สถานที่สำหรับฝึกซ้อมหรือแข่งขันกีฬา.
ศิษฏ์
หมายถึงว. ฝึกแล้ว, คงแก่เรียน, อบรมแล้ว, มีปัญญา, มีความรู้. (ส.).
อุ่นเครื่อง
หมายถึงก. เดินเครื่องยนต์ไว้จนถึงระดับที่เครื่องจะทำงานได้ดี; ออกกำลังกายหรือฝึกซ้อมชั่วขณะก่อนเริ่มการแข่งขัน, ฝึกซ้อมก่อนแข่งขันจริง.
ละครสัตว์
หมายถึงน. การแสดงของสัตว์ต่าง ๆ ที่ฝึกไว้ดีแล้ว โดยมีการแสดงของคณะกายกรรมประกอบด้วย.
หัตถาจารย์
หมายถึงน. ผู้ฝึกช้าง, หมอช้าง, ควาญช้าง. (ป. หตฺถาจริย).
แบบฝึกหัด
หมายถึงน. แบบตัวอย่างปัญหาหรือคำสั่งที่ตั้งขึ้นเพื่อให้นักเรียนฝึกตอบเป็นต้น.
มนุษย์อวกาศ
หมายถึงน. คนที่ฝึกจนมีความชำนาญเพื่อเดินทางออกนอกบรรยากาศของโลก.
ทมะ
หมายถึง[ทะ-] (แบบ) น. การข่มใจ, การทรมาน, การฝึกตน; อาชญา, การปรับไหม. (ป., ส.).
