ผลการค้นหา

กากตะกอน* *กากตะกอน *กากตะกอน*
คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 33 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ตกตะกอน

กาก

หมายถึงน. สิ่งที่เหลือเมื่อคั้นหรือคัดเอาส่วนดีออกแล้ว เช่น กากมะพร้าว; หยากเยื่อ; เดนเลือก (ใช้เป็นคำด่า) เช่น กากมนุษย์ คนกาก.

กาก

หมายถึง(แบบ) น. กา (นก). (ป., ส.).

กาก-

หมายถึง(แบบ) น. กา (นก). (ป., ส.).

ตะกอน

หมายถึงน. สิ่งที่ละลายปนอยู่ในนํ้าหรือของเหลวอื่นแล้วตกจมลงนอนก้นภาชนะเป็นต้น; (ภูมิ) สารต่าง ๆ ที่ผุพังทำลายโดยทางวิธีกล ทางเคมี หรือทางพัฒนาการของชีวิตแล้วตกจมทับถมเนื่องจากการกระทำของนํ้า ลม หรือธารนํ้าแข็ง.

น้ำเหลืองน้ำตาล

หมายถึงน. กากนํ้าตาล.

ตกตะกอน

หมายถึงก. มีตะกอนนอนก้น.

กากขยาก

หมายถึงน. กากที่หยาบ, หยากเยื่อ.

น้ำมันขี้โล้

หมายถึงน. น้ำมันที่เป็นขี้ตะกอน.

ตะกรน

หมายถึง[-กฺรน] น. ขี้ตะกอนที่จับเกรอะอยู่ที่ก้นภาชนะ, กากโลหะที่หลอมแล้วติดอยู่ตามก้นเบ้า, ตะกรัน ก็ว่า.

ชาน

หมายถึงน. กากอ้อยหรือกากหมากที่เคี้ยวแล้วเป็นต้น เช่น ชานอ้อย ชานหมาก.

นอนก้น

หมายถึงก. อาการที่ผงหรือตะกอนเป็นต้นในของเหลวตกลงไปอยู่ก้นที่รองรับของเหลวนั้น เช่น ตะกอนนอนก้น.

ขี้ฝิ่น

หมายถึงน. กากของฝิ่นที่สูบแล้ว, คนติดฝิ่น, ขี้ยา ก็เรียก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด