ค้นเจอ 32 รายการ

กักขัง

หมายถึงก. บังคับให้อยู่ในสถานที่อันจำกัด, เก็บตัวไว้ในสถานที่อันจำกัด. (กฎ) น. โทษทางอาญาสถานหนึ่ง ที่ให้กักตัวผู้ต้องโทษไว้ในสถานที่ซึ่งกำหนดไว้อันมิใช่เรือนจำ.

สอบสวน

หมายถึง(กฎ) ก. รวบรวมพยานหลักฐานและดำเนินการอย่างอื่นซึ่งพนักงานสอบสวนได้ทำไปเกี่ยวกับความผิดที่กล่าวหา เพื่อที่จะทราบข้อเท็จจริงหรือพิสูจน์ความผิด และเพื่อจะเอาตัวผู้กระทำผิดมาฟ้องลงโทษ.

ผู้ต้องกักขัง

หมายถึง(กฎ) น. ผู้ที่ถูกกักขังตามหมายกักขังของศาล. (ดู กักขัง ประกอบ).

สอบสวนทวนพยาน

หมายถึง(สำ) ก. สอบพยาน.

ไต่สวน

หมายถึงก. สอบสวนข้อเท็จจริงเพื่อวินิจฉัยว่าถูกต้องหรือไม่.

ปิดสำนวน

หมายถึง(ปาก) ก. ยุติการสอบสวนข้อเท็จจริงเกี่ยวกับคดี.

ควบคุม

หมายถึงก. ดูแล, กำกับดูแล, กักขัง; (กฎ) คุมตัวหรือกักขังผู้ถูกจับโดยพนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจในระหว่างสืบสวน.

พนักงานสอบสวน

หมายถึง(กฎ) น. เจ้าพนักงานซึ่งกฎหมายให้มีอำนาจและหน้าที่ทำการสอบสวน.

ขาใหญ่

หมายถึง(ปาก) น. นักเลงผู้มีอิทธิพล, นักโทษหรือผู้กักขังที่มีอิทธิพล.

คุมขัง

หมายถึง(กฎ) ก. คุมตัว ควบคุม ขัง กักขัง หรือจำคุก.

ต่อปาก

หมายถึงก. เล่าสืบกันมา; พูดยันกันเพื่อสอบสวนฝ่ายผิดฝ่ายถูก.

วิมังสา

หมายถึงน. การสอบสวน, ความไตร่ตรอง, ความพิจารณา. (ป. วีมํสา; ส. มีมำสา).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ