ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ซวย, กอบโกย, สบ
กอบ
หมายถึงก. เอามือ ๒ ข้างรวบสิ่งของเข้ามาจนนิ้วก้อยของมือชิดกันแล้วยกขึ้น. น. เรียกของที่กอบขึ้นครั้งหนึ่ง ๆ ว่า กอบหนึ่ง ๆ, ลักษณนามเรียกปริมาณของของที่กอบขึ้นมาเช่นนั้น เช่น ทรายกอบหนึ่ง ข้าวสาร ๒ กอบ.
เชิงกอบ
หมายถึง(โบ) ก. ผูก, มัด, จังกอบ ก็เรียก.
เป็นกอบเป็นกำ
หมายถึง(สำ) ว. เป็นผลดี, เป็นชิ้นเป็นอัน เช่น ทำให้เป็นกอบเป็นกำ, เป็นก้อนใหญ่ ทำประโยชน์ต่อไปได้ดี เช่น ได้เงินมาเป็นกอบเป็นกำ.
โชค
หมายถึงน. สิ่งที่นำผลมาให้โดยคาดหมายได้ยาก เช่น โชคดี โชคร้าย, มักนิยมใช้ในทางดี เช่น นายแดงเป็นคนมีโชค.
กอปร
หมายถึง[กอบ] ก. ประกอบ.
เสียกำได้กอบ,เสียกำแล้วได้กอบ
หมายถึง(สำ) ก. เสียน้อยไปก่อนแล้วจะได้มากในภายหลัง เช่น เสียหนึ่งนิ่งไว้นานไปคงได้สอง เสมือนหนึ่งของท่านหายมีที่ไว้ ข้าพเจ้าคงจะหามาให้ไม่ให้เดือดร้อน ยอมเสียกำไปก่อนนั่นแหละ จึงจะได้กอบ. (ม. ร่ายยาว ชูชก).
เป็นเนื้อเป็นหนัง
หมายถึงว. เป็นชิ้นเป็นอัน, เป็นกอบเป็นกำ.
เสียกำซ้ำกอบ,เสียกำแล้วซ้ำกอบ
หมายถึง(สำ) ก. เสียน้อยแล้วยังจะต้องเสียมากอีก เช่น พระองค์ช่างเชื่อฟังคำคนชั่วโฉด ชาวเมืองมันกล่าวโทษพลอยโกรธตอบ เสียกำแล้วจะซ้ำกอบกระมังหนา. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).
ภาคย์
หมายถึงน. โชค, โชคดี. (ป., ส. ภาคฺย).
อำมฤคโชค
หมายถึง[-มะรึคะ-] น. โชคดี.
สมบัตินักเลง
หมายถึงน. ทรัพย์สมบัติที่ได้มาด้วยการเสี่ยงโชค.
สุภัค
หมายถึงว. งาม, มีโชค. (ส.).