ตัวกรองผลการค้นหา
ก้นกบ
หมายถึงน. ปลายกระดูกสันหลังที่สุดลงมาข้างล่าง, พายัพเรียก ก้นหย่อน, โดยปริยายเรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ก้นกบว่าวจุฬา.
กระดูก
หมายถึงน. โครงร่างกายมีลักษณะแข็ง, ส่วนใดส่วนหนึ่งของโครงร่างกาย; เรียกผลไม้ที่มีเนื้อน้อยเช่น มะปรางว่า มะปรางกระดูก.
หมายถึง(ปาก) ว. ตระหนี่, ขี้เหนียว.
หมายถึงน. ชื่อโกฐชนิดหนึ่ง เรียกว่า โกฐกระดูก. (ดู โกฐกระดูก).
ก้นหย่อน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ก้นกบ.
ลิ้นไม่มีกระดูก
หมายถึง(สำ) ก. พูดสับปลับ กลับกลอกเอาแน่ไม่ได้.
หน้ากระดูก
หมายถึงน. รูปหน้าที่มีกระดูกสันแก้มสูง.
กระดูกร้องได้
หมายถึง(สำ) น. ผลสะท้อนของฆาตกรรมที่ทำให้จับตัวผู้กระทำผิดมาลงโทษได้ คล้ายกับว่ากระดูกของผู้ตายร้องบอก.
กระดูกอ่อน
หมายถึง(สำ) ว. ที่ยังไม่มีความจัดเจนในการต่อสู้ เช่น นักมวยคนนี้กระดูกอ่อน ขึ้นชกครั้งแรกก็แพ้เขาแล้ว.
กระดูกแข็ง
หมายถึง(สำ) ว. ไม่ตายง่าย ๆ.
โครงจมูก
หมายถึงน. กระดูกจมูก.
อัฐิสัณฐาน
หมายถึงน. ทรงกระดูก.