ค้นเจอ 85 รายการ

กช

หมายถึง[กด] (กลอน; ตัดมาจาก บงกช) น. ดอกบัว เช่น ดุจบัวอันบานชู กชกรรณิกามาศ. (สมุทรโฆษ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ กร เป็น กรกช เช่น กรกชชุลีคัล. (อิเหนาคำฉันท์). (ป. ปงฺกช).

กช-

หมายถึง[กดชะ-] (กลอน; ตัดมาจาก บงกช) น. ดอกบัว เช่น ดุจบัวอันบานชู กชกรรณิกามาศ. (สมุทรโฆษ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ กร เป็น กรกช เช่น กรกชชุลีคัล. (อิเหนาคำฉันท์). (ป. ปงฺกช).

อินทร์

หมายถึง[อินทะ-, อินทฺระ-, อิน] น. ชื่อเทวราชผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์และชั้นจาตุมหาราช; ผู้เป็นใหญ่. (ส.; ป. อินฺท).

พันตา,พันเนตร

หมายถึงน. พระอินทร์.

วัชรี

หมายถึงน. พระอินทร์. (ส.).

มเหนทร์

หมายถึงน. พระอินทร์. (ส.).

สุเรนทร์

หมายถึงน. พระอินทร์. (ส.).

มหินท์

หมายถึงน. พระอินทร์. (ป.).

อินทราณี

หมายถึงน. ชายาพระอินทร์. (ส.).

อมเรศ,อมเรศวร

หมายถึง[อะมะเรด, -เรสวน] น. พระอินทร์.

เพชรปาณี

หมายถึง[เพ็ดชะ-] น. พระอินทร์. (ส.).

ศจี

หมายถึงน. ชายาพระอินทร์. (ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ