ตัวกรองผลการค้นหา
ลูกโป่ง
หมายถึงน. ถุงทำด้วยยางหรือพลาสติกเป็นต้นที่เป่าหรืออัดลมให้ยืดโป่งเป็นรูปต่าง ๆ ได้.
จับโปง
หมายถึง(โบ) น. ลมที่ทำให้ปวดเมื่อยตามข้อต่าง ๆ.
จี่โป่ง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. จิ้งโกร่ง. (ดู จิ้งโกร่ง).
ตลกโปกฮา
หมายถึงว. อาการที่พูดชวนให้ขบขันเฮฮา.
ปด,ปดโป้
หมายถึงก. โกหก, พูดเท็จ, จงใจกล่าวคำที่ไม่จริง.
ประโปรย
หมายถึง[-โปฺรย] ก. ทำน้ำให้กระจายเป็นเม็ดเล็ก ๆ เช่น ประโปรยน้ำจากพระสุหร่าย.
แปะโป้ง
หมายถึงก. พิมพ์ลายนิ้วหัวแม่มือเพื่อเป็นหลักฐานเมื่อนำของไปจำนำ, (ปาก) โดยปริยายหมายถึง ซื้อเชื่อ.
โป๊
หมายถึงก. ส่งเสริมสิ่งที่บกพร่อง เช่น ยาโป๊
โปก,โป๊ก
หมายถึงว. เสียงดังอย่างเอาค้อนเคาะกระดาน.
โปกขร,โปกขร-
หมายถึง[โปกขะระ-] น. โบกขร, ใบบัว. (ป.).
โปกขรณี
หมายถึง[-ขะระนี] น. โบกขรณี, สระบัว. (ป.).
โปง
หมายถึง(ถิ่น) น. เครื่องโลหะหรือเครื่องไม้มักมีรูปคล้ายกระดิ่ง มีลูกกระทบแขวนอยู่ภายในหรือห้อยกระหนาบอยู่ภายนอก มักใช้แขวนคอสัตว์เช่นวัวควาย เพื่อให้เกิดเสียงดัง, กระดึง ก็ว่า.