ผลการค้นหา

ค้นเจอ 17 รายการ

ลำแข้ง

หมายถึงน. กำลังความสามารถในการทำมาหากินด้วยตนเองไม่ต้องพึ่งใคร เช่น หากินด้วยลำแข้งของตนเองจนมั่งมี, ปลีแข้ง ก็ว่า.

หากินด้วยลำแข้ง

หมายถึง(สำ) ก. หาเลี้ยงชีพด้วยความมานะพยายามของตัวเอง.

กอดแข้งกอดขา,กอดมือกอดตีน

หมายถึงก. ประจบประแจง.

แข้ง

หมายถึงน. ส่วนหน้าของขา ใต้เข่าลงไปถึงข้อเท้า, หน้าแข้งก็ว่า, ราชาศัพท์ว่า พระชงฆ์.

แข้งไก่

หมายถึงดู หางแข็ง.

พันแข้งพันขา

หมายถึงก. เคล้าแข้งเคล้าขา เช่น ลูกแมวพันแข้งพันขา.

ขนหน้าแข้งไม่ร่วง

หมายถึง(สำ) ว. ไม่กระทบกระเทือนถึงเดือดร้อน (ใช้แก่คนมั่งมีที่ต้องจ่ายเงินแม้จะมากแต่ก็ดูเหมือนเป็นจำนวนเล็ก ๆ น้อย ๆ).

แข้งสิงห์

หมายถึงน. ส่วนหน้าของขาสิงห์ตรงที่เป็นสัน; เรียกการพันกระดาษซึ่งซอยให้เป็นชิ้นเล็ก ๆ ที่ด้ามธงว่า พันแข้งสิงห์.

ปลีแข้ง

หมายถึงน. ลำแข้ง.

สนับแข้ง

หมายถึงน. เครื่องสวมแข้ง.

หน้าแข้ง

หมายถึงน. ส่วนหน้าของขา ใต้เข่าลงไปถึงข้อเท้า, แข้ง ก็ว่า.

หมากแข้ง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นมะเขือพวง, ต้นมะแว้ง. (ดู มะเขือพวง).

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ