ค้นเจอ 10 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ละหาน, ลัมพ์, งอย, ห้อย

ละห้อย

หมายถึงว. อาการที่พูดเว้าวอนด้วยน้ำเสียงอ่อย ๆ ก่อให้เกิดความสงสารเห็นอกเห็นใจ เช่น เสียงละห้อย; โศกเศร้าเพราะความผิดหวังหรือคิดถึง เช่น หน้าละห้อย.

หิงห้อย,หิ่งห้อย

หมายถึงน. ชื่อแมลงปีกแข็งขนาดเล็กหรือขนาดกลางหลายชนิดในวงศ์ Lampyridae สามารถเปล่งแสงกะพริบเห็นได้ชัดเจนในเวลากลางคืน ความถี่และช่วงของแสงนั้นแตกต่างไปแล้วแต่ชนิด ลำตัวยาวเป็นรูปทรงกระบอก สันหลังปล้องอกมักจะขยายเป็นขอบออกไปคลุมหัว, ทิ้งถ่วง ก็เรียก.

ติดต้อยห้อยตาม

หมายถึง(สำ) ก. เดินตามไปติด ๆ เช่น อุตส่าห์สู้ติดต้อยห้อยตาม. (สังข์ทอง).

ห้อยท้าย

หมายถึงก. ต่อท้าย.

ห้อยโหน

หมายถึงก. อาการที่เกาะราวหรือห่วงเป็นต้น แล้วโยนตัวไปมา.

ลิ้นห้อย

หมายถึงว. อาการที่เหน็ดเหนื่อยมากเปรียบเหมือนวิ่งมาไกลเหนื่อยจนลิ้นห้อย, อาการที่เหน็ดเหนื่อยเนื่องจากต้องทำงานหนักมาก.

ผ้าห้อยหอ

หมายถึง(โบ) น. ผ้าซึ่งเจ้าบ่าวนุ่งในพิธีซัดนํ้าแต่งงานแล้วผลัดพาดไว้ที่เรือนหอ มีของมีค่าอยู่ในนั้นเพื่อเป็นรางวัลผู้เอาไปซัก.

ละห้อยละเหี่ย

หมายถึงว. อาการที่อ่อนอกอ่อนใจเพราะผิดหวังหรือเหนื่อยมากเป็นต้น เช่น เดินละห้อยละเหี่ย.

ห้อย

หมายถึงก. แขวนติดอยู่ เช่น ห้อยอุบะ, ปล่อยหรือหย่อนให้แขวนติดอยู่ เช่น นั่งห้อยเท้า.

ติดสอยห้อยตาม

หมายถึงก. ติดตามไปรับใช้.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ