ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา จรึง, ปรึง, กรึง, พรึง, ตรึง, ไตรตรึงษ์, รึง
ระรึง
หมายถึงก. ผูกแน่น.
รัดรึง
หมายถึงก. กอดแน่น, ผูกแน่น, เช่น ความรักรัดรึงใจ.
รึง
หมายถึงว. ร้อน, ระอุ เช่น เถ้ารึง. ก. รัด.
เถ้ารึง
หมายถึงน. กองเถ้าที่ไม่มีถ่านไฟ แต่ยังมีความร้อนระอุอยู่, เท่ารึง ก็ใช้.
ปรึง
หมายถึง[ปฺรึง] ว. อย่างเร่งรีบ, เต็มที่, เช่น บ้างควบปรึงตะบึงไปไม่รอรั้ง. (อิเหนา). (ข. บฺรึง).
พรั่นพรึง
หมายถึงก. นึกหวาดหวั่น, นึกพรั่นใจ.
กรึง
หมายถึง[กฺรึง] (โบ) ก. ตรึง, ปักแน่น, ทำให้อยู่กับที่, เช่น ต้องศรพรหมาสตร์ฤทธิรณ กรึงแน่นทรวงบน ตลอดจนยอดปฤษฎางค์. (พากย์).
จรึง
หมายถึง[จะ-] (กลอน) ก. กรึง, ตรึง, เช่น เทียบที่ถมอก่อภูเพียง บรรพตจรึงเรียง. (ดุษฎีสังเวย).
เท่ารึง
หมายถึงน. เถ้ารึง.
พรึง
หมายถึงน. ไม้กระดานหน้าใหญ่ตั้งอยู่บนหัวรอด รัดรอบเสาทั้ง ๔ ด้าน.
ตรึง
หมายถึง[ตฺรึง] ก. ทำให้อยู่กับที่ เช่น ตรึงตะปู ตรึงที่นอน ตรึงข้าศึก, ทำให้อยู่คงที่ เช่น ตรึงราคาสินค้าไว้, ติดอยู่ เช่น ตรึงใจ.