ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ชรัด, ปรัด, อาหรัดกัดติกา, ดำรัส, กะรัต, ตุหรัดตุเหร่, พรัด, บรัด, เคร่งครัด, จัตุรัส, จำรัส
ชรัด
หมายถึง[ชฺรัด] (กลอน) ก. ซัด เช่น หมู่หนึ่งชรัดด้วยทองแดง. (ม. คำหลวง มหาราช).
บีบรัด
หมายถึงก. ทำให้รู้สึกอึดอัดใจเพราะเหตุอย่างใดอย่างหนึ่งคล้ายถูกบีบถูกรัด.
ตะหนึ่งรัด
หมายถึงว. เป็นใหญ่. (ช.).
ปรัด
หมายถึง[ปะหฺรัด] (กลอน) ก. แต่ง.
พาหุรัด
หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดต้นแขน, ทองต้นแขน ก็เรียก.
กะทัดรัด
หมายถึงว. สมทรง, สมส่วน, เหมาะเจาะ.
ยางรัด
หมายถึงน. ยางเส้นเล็ก ๆ เป็นวง ยืดหดได้ ใช้รัดถุงพลาสติกเป็นต้น.
พรัด
หมายถึง[พฺรัด] ก. พรากออกจากกัน.
รวบรัด
หมายถึงก. ทำให้สั้นเข้าให้เร็วเข้า เช่น พูดรวบรัด.
รัด
หมายถึงก. โอบรอบหรือพันให้กระชับ เช่น กอดรัด งูเหลือมรัด เอายางรัด, คับ, ตึง, เช่น แขนเสื้อรัด กระโปรงรัดสะโพก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอาเม็ดต้อยติ่งพอกทำให้ฝีรัด.
เร่งรัด
หมายถึงก. เร่งอย่างกวดขัน เช่น เร่งรัดลูกหนี้ให้ใช้เงินคืน. ว. เรียกหลักสูตรที่เร่งให้เรียนจบภายในกำหนดเวลาที่เร็วขึ้นว่า หลักสูตรเร่งรัด.
บรัด
หมายถึง[บะหฺรัด] ก. แต่ง. น. เครื่องแต่ง, เครื่องประดับ, เช่น อันควรบรัดแห่งพระองค์. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์).