ค้นเจอ 6 รายการ

ประวีณ

หมายถึงว. ฉลาด, มีฝีมือ. (ส. ปฺรวีณ; ป. ปวีณ).

กระวีกระวาด

หมายถึงว. รีบเร่งอย่างไม่นอนใจ.

คระวี

หมายถึง[คฺระ-] (โบ) ก. แกว่ง, กระวี ก็ว่า.

กระวี

หมายถึงน. นักปราชญ์ในการแต่งบทกลอน เช่น เสดจ์ยังสาระพินิจฉัยพร้อมด้วยหมู่มุกขมนตรีกระวีราชปโรหิตาโหราจารย์อยู่ในศีลสัจ. (สามดวง). (แผลงมาจาก กวี).

กระวีชาติ

หมายถึงน. หมู่กวี, พวกกวี, เช่น เสดจ์ในพระที่นั่งพลับพลาทองโดยอุตราภิมุขพร้อมด้วยหมู่มาตยามนตรีกระวีชาติราชปะโรหิตาจารย์เฝ้าพระบาท. (สามดวง), เขียนเป็น กระวีชาต หรือ กระวิชาติ ก็มี เช่น พระองค์ทรงพระกรุณาเพื่อจะมิให้มุกขมนตรีกระวีชาตแลราษฎรล่วงเกินพระราชอาญา, พร้อมด้วยหมู่มุกขมาตยามนตรีกระวิชาติราชสุริยวงษพงษพฤฒาโหราจารยเฝ้าเบื้องบาทบงกชมาศ. (สามดวง).

กระวี

หมายถึง(โบ) ก. แกว่ง. (เพี้ยนมาจาก คระวี).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ