ตัวกรองผลการค้นหา
โพธิสมภาร
หมายถึงน. บุญบารมีของพระมหากษัตริย์.
สมภาร
หมายถึง[-พาน] น. พระที่เป็นเจ้าอาวาส. (ป., ส. สมฺภาร).
บพิตรพระราชสมภาร
หมายถึงส. คำที่พระสงฆ์เรียกพระมหากษัตริย์, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
บุญญาธิสมภาร
หมายถึงน. บุญที่ได้สั่งสมไว้มากยิ่ง.
ปราคภาร
หมายถึง[ปฺรากพาน] น. เงื้อมภูเขา. (ส. ปฺราคฺภาร; ป. ปพฺภาร).