ตัวกรองผลการค้นหา
แปรผัน
หมายถึงก. เปลี่ยนแปลงไป, กลับกลายไป, ผันแปร ก็ว่า; (คณิต) เพิ่มขึ้นหรือลดลงโดยสัดส่วนที่เท่า ๆ กัน มี ๒ กรณี คือ แปรผันโดยตรง และ แปรผันแบบผกผัน.
ผัน
หมายถึงก. หัน เช่น ผันหน้า, ผิน หรือ หิน ก็ว่า; ทำให้เปลี่ยนไปจากแนวหรือลักษณะเดิม เช่น ผันน้ำเข้านา.
ผันผยอง
หมายถึงก. เผ่นลำพองหมุนรอบตัว.
ผันผาย
หมายถึงก. กลับไป, เดินไป, ผายผัน ก็ว่า.
โพผัน
หมายถึงดู คริสต์มาส ๒.
แปรผันโดยตรง
หมายถึง(คณิต) ก. ลักษณะที่จำนวนที่ ๑ เพิ่มขึ้นหรือลดลงจากเดิมกี่เท่าก็ตาม เป็นเหตุให้จำนวนที่ ๒ เพิ่มขึ้นหรือลดลงจากเดิมโดยสัดส่วนเท่า ๆ กัน.
แปรผันแบบผกผัน
หมายถึง(คณิต) ก. ลักษณะที่จำนวนที่ ๑ เพิ่มขึ้นจากเดิมกี่เท่าก็ตาม เป็นเหตุให้จำนวนที่ ๒ ลดลงจากเดิมโดยสัดส่วนเท่า ๆ กัน หรือเมื่อจำนวนที่ ๑ ลดลงจากเดิมกี่เท่าก็ตาม เป็นเหตุให้จำนวนที่ ๒ เพิ่มขึ้นจากเดิมโดยสัดส่วนเท่า ๆ กัน.
ผกผัน
หมายถึงก. หกหัน, ผันกลับ.
ผันผวน
หมายถึงก. กลับไปกลับมา, ปั่นป่วน.
ผันผ่อน
หมายถึงก. ลดหย่อนตาม, ลดหย่อนให้.
ผ่อนผัน
ผันอักษร
หมายถึงก. เปลี่ยนเสียงพยัญชนะให้สูงตํ่าไปตามวรรณยุกต์.