ตัวกรองผลการค้นหา
มึนตึง
หมายถึงก. แสดงอาการออกจะโกรธ ๆ ไม่พูดด้วย ไม่มองหน้า.
บึ้งตึง
หมายถึงว. อาการที่หน้าบึ้งเพราะโกรธหรือไม่พอใจเป็นต้น.
ตึงเปรี๊ยะ
หมายถึงว. ตึงมากจนเกือบจะปริหรือขาด.
ทะลึ่งตึงตัง
หมายถึงก. มีกิริยามารยาทไม่เรียบร้อย ส่งเสียงเอะอะ.
หูตึง
หมายถึงว. ฟังอะไรไม่ใคร่ได้ยิน.
กะตึงกะแตง
หมายถึงก. กะติงกะแตง.
ตึงเครียด
หมายถึงว. ใกล้จะถึงขั้นแตกหัก เช่น สถานการณ์ตึงเครียด.
ลมตึง
หมายถึงน. ลมกระโชกแรง.
เส้นตึง
หมายถึงน. อาการที่กล้ามเนื้อตึงเกิดจากเลือดลมเดินไม่สะดวกหรือออกกำลังกายไม่ถูกวิธีเป็นต้น.
ตึง
หมายถึงว. ไม่หย่อน เช่น เชือกตึง เส้นตึง, ค่อนข้างคับ เช่น เสื้อแขนตึง; มีอาการออกจะโกรธ ๆ เช่น หมู่นี้ดูตึงไป.
ตึง,ตึง,ตึง ๆ
หมายถึงว. เสียงดังอย่างของหนัก ๆ ตกกระทบพื้นแข็ง.
ตึงตัง
หมายถึงว. เสียงอย่างของหนัก ๆ ตกลงบนพื้นกระดานหลาย ๆ ครั้ง; โดยปริยายหมายถึงมีกิริยามารยาทซุ่มซ่ามไม่เรียบร้อย เช่น ทะลึ่งตึงตัง.