ตัวกรองผลการค้นหา
วณิช
หมายถึง[วะนิด] น. พ่อค้า, ผู้ทำการค้า. (ป., ส. วาณิช).
พณิช
หมายถึง[พะนิด] น. ผู้ค้าขาย, พ่อค้า. (ป., ส. วาณิช).
พาณิชยกรรม
หมายถึงน. การค้า.
วณิชชา
หมายถึง[วะนิดชา] น. การค้าขาย. (ป.; ส. วณิชฺยา).
วณิชชากร
หมายถึงน. ผู้ทำการค้าขาย, พวกพ่อค้า. (ป.).
วณิชย์,วณิชยา
หมายถึง[วะนิด, วะนิดชะยา] น. การค้าขาย. (ส.).
วาณิช,วาณิชกะ
หมายถึง[วานิด, วานิดชะ-] น. พ่อค้า, มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ พ่อค้า เป็น พ่อค้าวาณิช. (ป., ส.).
พณิชย์
หมายถึง[พะ-] น. การค้าขาย. (ส. วณิชฺยา, วาณิชฺย; ป. วาณิชฺช).
พาณิชยศิลป์
หมายถึงน. ศิลปกรรมประเภทหนึ่งซึ่งสร้างสรรค์ขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ในด้านธุรกิจการค้าโดยเฉพาะ เช่น ศิลปะในการเขียนภาพโฆษณา ศิลปะในการออกแบบเครื่องแต่งกาย.
วาณิชย์
หมายถึงน. การค้าขาย. (ส.).
พาณิชยการ
กฎหมายพาณิชย์
หมายถึง(กฎ) น. กฎหมายที่วางระเบียบความเกี่ยวพันทางการค้าหรือธุรกิจระหว่างบุคคล เช่น กฎหมายว่าด้วยการซื้อขาย การเช่าทรัพย์ การจำนอง การจำนำ ตั๋วเงิน หุ้นส่วน บริษัท. (อ. commercial law).