ค้นเจอ 9 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา กัณฐ,กัณฐ-,กัณฐา, กัณฐี, กรรฐ์, กรรฐา

กัณฐี

หมายถึง[กันถี] (แบบ) น. เครื่องประดับคอ เช่น แก้วกัณฐีถนิมมาศนั้น. (ม. คำหลวง มหาราช).

กัณฐชะ

หมายถึง(ไว) น. อักษรในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเกิดจากเพดานอ่อน ได้แก่ พยัญชนะวรรค ก คือ ก ข ค ฆ ง และอักษรที่มีเสียงเกิดจากเส้นเสียงในลำคอ ได้แก่ ห และ สระ อะ อา. (ป.; ส. กณฺวฺย).

กัณฐ,กัณฐ-,กัณฐา

หมายถึง[กันถะ-] (แบบ) น. คอ. (ป.).

กัณฐัศ,กัณฐัศว์

หมายถึง[กันถัด] น. ชื่อม้าตระกูลหนึ่ง, ในบทกลอนใช้เรียกม้าทั่วไป.

ทศกัณฐ์

หมายถึงน. “ผู้มีสิบคอ” คือ ท้าวราพณ์ในเรื่องรามเกียรติ์.

กัณฐกะ

หมายถึง[-ถะกะ] น. เครื่องประดับคอ เช่น คางเพลาคือกลวิมลกัณ- ฐกก่องคือแสงสรวล. (สมุทรโฆษ). (ป., ส.).

วงศ์ทศกัณฐ์

หมายถึง(ปาก) น. เรียกญาติพี่น้องมากว่า วงศ์ทศกัณฐ์.

เนรกัณฐี

หมายถึง[เนระกันถี] น. แก้วมณีชนิดหนึ่ง.

กัณฏกะ,กัณฐกะ

หมายถึง[กันตะกะ, กันถะกะ] (แบบ) น. หนาม. (ป., ส. กณฺฏก).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ