ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กัณฐ,กัณฐ-,กัณฐา, กัณฐี, กรรฐ์, กรรฐา
กัณฐี
หมายถึง[กันถี] (แบบ) น. เครื่องประดับคอ เช่น แก้วกัณฐีถนิมมาศนั้น. (ม. คำหลวง มหาราช).
กัณฐชะ
หมายถึง(ไว) น. อักษรในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเกิดจากเพดานอ่อน ได้แก่ พยัญชนะวรรค ก คือ ก ข ค ฆ ง และอักษรที่มีเสียงเกิดจากเส้นเสียงในลำคอ ได้แก่ ห และ สระ อะ อา. (ป.; ส. กณฺวฺย).
กัณฐ,กัณฐ-,กัณฐา
หมายถึง[กันถะ-] (แบบ) น. คอ. (ป.).
กัณฐัศ,กัณฐัศว์
หมายถึง[กันถัด] น. ชื่อม้าตระกูลหนึ่ง, ในบทกลอนใช้เรียกม้าทั่วไป.
ทศกัณฐ์
หมายถึงน. “ผู้มีสิบคอ” คือ ท้าวราพณ์ในเรื่องรามเกียรติ์.
กัณฐกะ
หมายถึง[-ถะกะ] น. เครื่องประดับคอ เช่น คางเพลาคือกลวิมลกัณ- ฐกก่องคือแสงสรวล. (สมุทรโฆษ). (ป., ส.).
วงศ์ทศกัณฐ์
หมายถึง(ปาก) น. เรียกญาติพี่น้องมากว่า วงศ์ทศกัณฐ์.
เนรกัณฐี
หมายถึง[เนระกันถี] น. แก้วมณีชนิดหนึ่ง.
กัณฏกะ,กัณฐกะ
หมายถึง[กันตะกะ, กันถะกะ] (แบบ) น. หนาม. (ป., ส. กณฺฏก).