ตัวกรองผลการค้นหา
เกรง
หมายถึง[เกฺรง] ว. นึกกลัวไปเอง, นึกวิตกไปเอง, เช่น เกรงว่าเขาจะเดือดร้อน.
เกรงขาม
หมายถึงก. คร้าม, เกรง.
คุ้มเกรง
หมายถึงก. ปกป้องไว้ให้คนอื่นเกรงกลัว.
ตะโกรง
หมายถึง[-โกฺรง] ก. ทะเยอทะยาน, อยากได้. ว. อาการวิ่งโทง ๆ; เต็มไปด้วยความอยาก, ตะกลาม, เช่น ลูกเมียแปรไปเป็นอื่นตื่นตะโกรง. (สุ. สอนเด็ก).
โกรงเกรง
หมายถึง[โกฺรงเกฺรง] ว. จวนพัง เช่น ศาลาโกรงเกรง.
หวาดเกรง
หมายถึงก. มีความรู้สึกกริ่งเกรง, รู้สึกสะดุ้งกลัว.
ยำเกรง
หมายถึงก. เกรงกลัวเพราะความเคารพนับถือ, ยำเยง ก็ว่า.
ลูกกรง
หมายถึงน. สิ่งซึ่งเรียงกันเป็นซี่ ๆ ของกรงหรือที่คุมขัง; สิ่งที่เป็นลูกตั้งสำหรับราวบันไดและสะพานเป็นต้น เช่น ลูกกรงบันได ลูกกรงสะพาน ลูกกรงระเบียง.
กรง
หมายถึง[กฺรง] น. สิ่งที่ทำเป็นซี่ ๆ สำหรับขังนกเป็นต้น ตั้งอยู่กับที่หรือยกไปได้; ในบทกลอนใช้หมายความว่า เปล ก็มี เช่น ถนอมในพระกรงทอง. (เห่กล่อม). (เทียบมลายู กุรง; ข. ทฺรุง).
หวั่นกลัว,หวั่นเกรง
หมายถึงก. หวั่นวิตกไปเอง, นึกกลัวไปเอง.
กรงทอง
หมายถึง(ราชา) น. เรียกเปลที่ทำเป็นลูกกรง ว่า พระกรงทอง.
กรงเล็บ
หมายถึงน. กลุ่มเล็บของแมวหรือนกเป็นต้นเมื่อขยุ้มเหยื่อ มีเค้าคล้ายกรง.