ตัวกรองผลการค้นหา
อึก,อึก,อึ้ก,อึ้ก ๆ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงทุบแผ่นหลังด้วยกำปั้นหรือเสียงดื่มน้ำอย่างเร็วเป็นต้น.
จ๊อก ๆ
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงนํ้าที่ไหลตกลงมาเบา ๆ; เสียงท้องร้องเวลาหิว, จ๊อก ก็ว่า.
ขุก,ขุก,ขุก ๆ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงไอ, ขลุก หรือ ขลุก ๆ ก็ว่า.
คึ่ก,คึ่ก ๆ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงลมพัดคึ่ก ๆ.
ฉะฉี่
หมายถึง(กลอน) ว. ฉี่, เสียงดังอย่างเสียงของที่ทอดนํ้ามัน.
จะจ้า
หมายถึงว. เสียงร้องไห้.
แกรก
หมายถึง[แกฺรก] ว. เสียงดังเหมือนเล็บขูดพื้น, เสียงอย่างเสียงที่เกิดจากการย่องหรือเล็ดลอด.
วรรณยุกต์
หมายถึงน. ระดับเสียงสูงต่ำของคำในภาษาไทย มี ๕ เสียง คือ เสียงสามัญ เสียงเอก เสียงโท เสียงตรี เสียงจัตวา มีรูปเครื่องหมายบอกระดับของเสียงอยู่เบื้องบนอักษร ๔ รูป คือ ่ (ไม้เอก) ้ (ไม้โท) ๊ (ไม้ตรี) ๋ (ไม้จัตวา).
วรรณยุต
ขิก ๆ
หมายถึงว. หัวเราะเสียงอย่างนั้น.
แอด,แอด ๆ,แอ๊ด,แอ๊ด ๆ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงเปิดหรือปิดประตูฝืด ๆ.
ป้าบ,ป๊าบ
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงตีด้วยไม้แบน ๆ.