ตัวกรองผลการค้นหา
ผู้เอาประกันภัย
หมายถึง(กฎ) น. คู่สัญญาฝ่ายซึ่งตกลงจะส่งเบี้ยประกันภัยตามสัญญาประกันภัย.
ค่าธรรมเนียม
หมายถึง(กฎ) น. ค่าบริการที่เรียกเก็บตามกฎหมาย.
ค่าป่วยการ
หมายถึง(กฎ) น. ค่าชดเชยการงานหรือเวลาที่เสียไป.
โฉนดที่ดิน
หมายถึง(กฎ) น. หนังสือสำคัญแสดงกรรมสิทธิ์ที่ดิน.
ฐิติ
หมายถึง[ถิติ] น. การตั้งอยู่, การยืนอยู่, การดำรงอยู่; การเป็นไป, ความมีชีวิตอยู่; การหยุดอยู่; ความมั่นคง, ความอดทน; ตำแหน่ง, ที่อยู่; ข้อบังคับ, ข้อบัญญัติ; ความแน่นอน. (ป.).
ผู้รับพินัยกรรม
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้มีสิทธิรับมรดกโดยพินัยกรรม.
มอบอำนาจ
หมายถึง(กฎ) ก. มอบหมายให้มีอำนาจจัดการหรือทำการแทน.
ลูกความ
หมายถึง(กฎ) น. ผู้มีคดีความซึ่งทนายความรับว่าความให้.
บทกำหนดโทษ
หมายถึง(กฎ) น. บทบัญญัติในกฎหมายที่กำหนดโทษทางอาญา.
บทบัญญัติ
หมายถึง(กฎ) น. ข้อความที่กำหนดไว้เป็นลายลักษณ์อักษรในกฎหมาย.
ข้อจำกัด
หมายถึง(กฎ) น. สิ่งที่กำหนดขอบเขตสิทธิหรืออำนาจไว้โดยเฉพาะ.
บัญญัติ
หมายถึง[บันหฺยัด] น. ข้อความที่ตราหรือกำหนดขึ้นไว้เป็นข้อบังคับ เป็นหลักเกณฑ์ หรือเป็นกฎหมาย เช่น พระราชบัญญัติ พุทธบัญญัติ บัญญัติ ๑๐ ประการ. ก. ตราหรือกำหนดขึ้นไว้เป็นข้อบังคับ เป็นหลักเกณฑ์ หรือเป็นกฎหมาย เช่น บัญญัติศัพท์ บัญญัติกฎหมาย. (ป. ปญฺตฺติ).