ตัวกรองผลการค้นหา
หมาขี้เรื้อน
หมายถึง(สำ) น. คนที่น่ารังเกียจ ไม่ควรคบหาสมาคมด้วย (ใช้กล่าวถึงผู้อื่นด้วยความดูถูกเหยียดหยาม).
ป่องร่า
หมายถึง(โบ) น. อาการของคนคะนองไม่กลัวใคร ชวนวิวาทกับผู้อื่น. (ปรัดเล).
ยกตนข่มท่าน
หมายถึง(สำ) ก. ยกย่องตัวเองและข่มผู้อื่น, พูดทับถมผู้อื่นแสดงให้เห็นว่าตัวเหนือกว่า.
ยืมชื่อ
หมายถึงก. อาศัยชื่อผู้อื่นไปเป็นประโยชน์ตน เช่น ยืมชื่อคนมีชื่อเสียงไปอ้างเพื่อให้คนเชื่อถือ.
ลูกเสือลูกตะเข้
หมายถึงน. ลูกของคนอื่นที่เอามาเลี้ยงไว้แล้วกลับทำร้ายคนเลี้ยงในภายหลัง.
อาทีนพ,อาทีนวะ
หมายถึง[-นบ, -นะวะ] น. โทษ (บางทีใช้ควบกันว่า อาทีนพโทษ หรือ อาทีนวโทษ); ผลร้าย, บางทีใช้เป็นส่วนท้ายของคำสมาส เช่น กามาทีนพ = โทษของกาม. (ป., ส.).
สงัดผู้สงัดคน
หมายถึงก. เงียบเชียบเพราะไม่มีผู้คนผ่านไปมา.
มหันตโทษ
หมายถึง[มะหันตะโทด] น. โทษหนัก, คู่กับ ลหุโทษ = โทษเบา. (ป. มหนฺต + ส. โทษ).
อโหสิ
หมายถึง[อะ-] ก. เลิกแล้วต่อกัน, ยกโทษให้.
ร้อนตัว
หมายถึงก. กลัวว่าโทษหรือความเดือดร้อนจะมาถึงตัว.
ติเตียน
หมายถึงก. ยกโทษขึ้นพูด, กล่าวร้าย.
แผ่เมตตา
หมายถึงก. ปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข.