ตัวกรองผลการค้นหา
จำพวก
หมายถึงน. พวก, ประเภท, ชนิด, หมู่, เหล่า.
ฝ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๙ นับเป็นพวกอักษรสูง.
กระจัดกระจาย
หมายถึงว. เรี่ยรายไป, แตกฉานซ่านเซ็นไป, ไม่รวมอยู่ในพวกเดียวกัน. (แผลงมาจาก ขจัดขจาย).
ฉ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๙ นับเป็นพวกอักษรสูง.
ทก
หมายถึง(โบ) ว. ทุก เช่น ทกพวก ทกพาย.
ทชี
หมายถึง[ทะชี] น. นักบวช. (กร่อนมาจาก ท่านชี).
กตเวทิตา
หมายถึง[กะตะ-] น. ความเป็นผู้ประกาศคุณท่าน, ความเป็นผู้สนองคุณท่าน, เป็นคำคู่กันกับ กตัญญุตา. (ป.).
ตีเสมอ
หมายถึงก. ยกตนขึ้นเทียมท่าน โดยไม่รู้จักที่ตํ่าที่สูง.
กตัญญู
หมายถึง[กะตัน-] น. (ผู้) รู้อุปการะที่ท่านทำให้, (ผู้) รู้คุณท่าน, เป็นคำคู่กันกับ กตเวที. [ป. กต ว่า (อุปการคุณ) ที่ท่านทำแล้ว + ญู ว่า ผู้รู้].
ก้อ
หมายถึงน. ชนชาวเขาพวกหนึ่ง ในตระกูลทิเบต-พม่า มีอยู่ทางแถบเหนือของไทย คล้ายพวกมูเซอ, อีก้อ ก็เรียก.
หุ้ยหุย
หมายถึงน. พวกจีนฮ่อที่นับถือศาสนาอิสลาม.
โขยง
หมายถึง[ขะโหฺยง] น. พวก, หมู่, ฝูง. ว. หมดด้วยกัน.