ตัวกรองผลการค้นหา
ภากร
หมายถึงน. พระอาทิตย์. (ป.).
ภูเตศวร
หมายถึงน. พระศิวะ. (ส.).
ตุ๊
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. พระ.
วรรษา
หมายถึง[วัดสา] น. พรรษา, ฤดูฝน; ปี. (ส.).
พระเป็นเจ้า
หมายถึงน. เทวดาผู้เป็นใหญ่ เช่น พระอิศวร, พระผู้สร้างโลก.
ภิกษุ
หมายถึงน. ชายที่บวชเป็นพระในพระพุทธศาสนา. (ส.; ป. ภิกฺขุ).
ปสาท
หมายถึง[ปะ-] น. ประสาท. (ป.; ส. ปฺรสาท).
ตรีรัตน์
หมายถึงน. แก้วทั้ง ๓ คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์, โดยมากใช้ ไตรรัตน์. (ส. ตฺริรตน).
นาภิ
หมายถึงน. สะดือ, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระนาภี, เช่น พระพุทธรูปส่วนสูงวัดจากพระบาทถึงพระนาภี, ท้อง เช่น ประชวรพระนาภี; ดุมเกวียน, ดุมรถ; ศูนย์กลาง. (ป., ส.).
ศาปมุกติ์
หมายถึง[สาปะมุก] น. การพ้นจากผลคำแช่ง. (ส.).
อุสา
หมายถึงน. เนื้อสมัน. (เทียบ ช. รุสา ว่า กวาง, เนื้อสมัน).
อวเคราะห์
หมายถึง[อะวะเคฺราะ] น. อุปสรรค, เครื่องกีดขวาง; ความเหนี่ยวรั้ง. (ส. อวคฺรห; ป. อวคฺคห).