ค้นเจอ 3,208 รายการ

ภากร

หมายถึงน. พระอาทิตย์. (ป.).

ภูเตศวร

หมายถึงน. พระศิวะ. (ส.).

ตุ๊

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. พระ.

วรรษา

หมายถึง[วัดสา] น. พรรษา, ฤดูฝน; ปี. (ส.).

พระเป็นเจ้า

หมายถึงน. เทวดาผู้เป็นใหญ่ เช่น พระอิศวร, พระผู้สร้างโลก.

ภิกษุ

หมายถึงน. ชายที่บวชเป็นพระในพระพุทธศาสนา. (ส.; ป. ภิกฺขุ).

ปสาท

หมายถึง[ปะ-] น. ประสาท. (ป.; ส. ปฺรสาท).

ตรีรัตน์

หมายถึงน. แก้วทั้ง ๓ คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์, โดยมากใช้ ไตรรัตน์. (ส. ตฺริรตน).

นาภิ

หมายถึงน. สะดือ, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระนาภี, เช่น พระพุทธรูปส่วนสูงวัดจากพระบาทถึงพระนาภี, ท้อง เช่น ประชวรพระนาภี; ดุมเกวียน, ดุมรถ; ศูนย์กลาง. (ป., ส.).

ศาปมุกติ์

หมายถึง[สาปะมุก] น. การพ้นจากผลคำแช่ง. (ส.).

อุสา

หมายถึงน. เนื้อสมัน. (เทียบ ช. รุสา ว่า กวาง, เนื้อสมัน).

อวเคราะห์

หมายถึง[อะวะเคฺราะ] น. อุปสรรค, เครื่องกีดขวาง; ความเหนี่ยวรั้ง. (ส. อวคฺรห; ป. อวคฺคห).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ