ตัวกรองผลการค้นหา
เอาใช้
หมายถึงก. ขอให้ทดแทนสิ่งที่เสียไป.
อั้น
หมายถึงก. ยั้ง เช่น พูดไม่อั้น, กลั้น เช่น อั้นปัสสาวะ อั้นลมหายใจ, อัดไว้ เช่น อั้นไว้ในใจ; กำหนด เช่น จ่ายไม่อั้น; กำหนดจำนวนสูงสุด เช่น อั้น ๕ บาท แทงไม่อั้น (ใช้แก่การพนัน); (โบ) กั้น เช่น อั้นทางน้ำไว้ไม่ให้ไหล. ว. อาการที่นิ่งอึ้ง พูดไม่ออก, มักใช้เข้าคู่กับคำ นิ่ง เป็น นิ่งอั้น.
วทะ
หมายถึง[วะ-] น. คำพูด. ก. พูด, กล่าว. (ป.).
ลากเสียง
หมายถึงก. อาการที่พูดยานคางในความว่า พูดลากเสียง.
ผิดวาจา
หมายถึงว. ไม่รักษาคำพูด, ผิดคำพูด ก็ว่า.
เคยปาก
หมายถึงก. พูดอย่างนั้นเสมอ ๆ, พูดจนเป็นนิสัย.
พล่าม
หมายถึง[พฺล่าม] ว. เพ้อเจ้อ, เหลิงเจิ้ง, อาการที่พูดมากจนเสียประโยชน์, อาการที่พูดซ้ำ ๆ ซาก ๆ ไม่รู้จักจบจนน่ารำคาญ.
เอาทองไปรู่กระเบื้อง
หมายถึง(สำ) ก. โต้ตอบหรือทะเลาะกับคนพาลหรือคนที่มีฐานะตํ่ากว่า เป็นการไม่สมควร, เอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ ก็ว่า.
แก้
หมายถึงน. ชื่อเบี้ยตัวโต ๆ สำหรับขัดผ้านุ่งให้ผิวเป็นมัน เช่น ผ้าลาย เรียกว่า เบี้ยอีแก้ หรือ เบี้ยแก้ใหญ่. (ดู เบี้ยแก้ ประกอบ).
รนหาที่
หมายถึง(ปาก) ก. นิ่งอยู่ไม่ได้ ชอบหาเรื่องเดือดร้อนมาใส่ตน.
ทองชมพูนุท
หมายถึงน. ทองคำเนื้อเก้า เป็นทองบริสุทธิ์ มีสีเหลืองเข้มออกแดง, ทองเนื้อเก้า ทองธรรมชาติ ทองเนื้อแท้ หรือ ทองนพคุณ ก็เรียก.
กระสับกระส่าย
หมายถึงว. เร่าร้อนใจทนนิ่งเป็นปรกติไม่ได้, กระวนกระวาย, ทุรนทุราย.