ตัวกรองผลการค้นหา
อุปสัมปทาเปกข์,อุปสัมปทาเปกษ์
หมายถึง[อุปะสำปะทาเปก, อุบปะสำปะทาเปก] น. “ผู้เพ่งอุปสมบท” คือ นาคที่บรรพชาเป็นสามเณรแล้วและจะขอบวชเป็นภิกษุต่อไป. (ป. อุปสมฺปทาเปกฺข; ส. อุปสมฺปทาเปกฺษ).
แป้งฝุ่น
หมายถึงน. แป้งเป็นผงละเอียด ใช้ผัดหน้าหรือทาตัว.
ธาตุเบา
หมายถึง[ทาด-] ว. ที่กินยาระบายอ่อน ๆ ก็ถ่าย.
จาด
หมายถึงน. สีขาวใช้ทาฝาเรือนและอื่น ๆ.
อาถรรพเวท
หมายถึง[อาถับพะเวด, อาถันพะเวด] น. ชื่อคัมภีร์ที่ ๔ ของพระเวท ส่วนใหญ่ประพันธ์ขึ้นภายหลัง แต่มีบางบทที่เก่ามากซึ่งนำมาจากฤคเวทก็มี. (ส.). (ดู เวท, เวท- ประกอบ).
ละเลง
หมายถึงก. ป้ายทาหรือไล้ทาให้แผ่ออกไปด้วยวิธีวนเป็นวงกลม ๆ เช่น ละเลงขนมเบื้อง, โดยปริยายหมายความว่า ทำให้เลอะเทอะ เช่น เอาแป้งละเลงหน้า.
กระเห็น
หมายถึงน. อีเห็น เช่น กระเห็นเห็นกันแล้ววิ่งมา. (รามเกียรติ์ ร. ๑).
ระลอก
หมายถึงน. คลื่นขนาดเล็ก. (ข. รลก).
เลอสรวง
หมายถึง(วรรณ) น. ผู้ครองสวรรค์.
เลอหล้า
หมายถึง(วรรณ) น. ผู้ครองโลก.
สุธารสชา
หมายถึง[สุทารดชา] (ราชา) น. นํ้าชา, ใช้ว่า พระสุธารสชา.
ละบม
หมายถึงก. รู้สึกขัดเมื่อยฟกชํ้าอยู่ข้างใน; รม, ทา. (โดยมากใช้ ระบม).