ตัวกรองผลการค้นหา
ขี้นก
หมายถึงชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เรียก ต้นขี้นก.
คำไวพจน์: นก - คำไวพจน์ของ นก พร้อมตัวอย่างการนำไปใช้
คำไทยโบราณที่ไม่นิยมใช้ในปัจจุบัน
แกง (นก)
หมายถึงนกเงือก ชื่อนกชนิดหนึ่ง จำพวกนกกดและนกกะโดก เรียก นกแกง อย่างว่า นกกดแลนกแกง ชุมแซงแลคอก่าน ห่านฟ้าแลตะหลุม (เวส) ฝูงนั้นแกงกดเอี้ยงอำพาโพนโดก เปล้าป่าวไม้ลอลั้วบ่างบน (สังข์)
ขี้ถี่ (นก)
หมายถึงนกทึดทือ นกทึดทือเรียก นกขี้ถี่ นกชนิดนี้ร้องเสียงดังทึดทือทึดทึ้ง ก็ว่า อย่างว่า ใผชิหลิงเห็นใส้ตับไตนกขี้ถี่ มันหากฮ้องทึดทึ้งใจเลี้ยวใส่กระปู (ผญา)
กางกี้
หมายถึงนกกางกี้,นกแก้ว
แก ๆ ฮ้อง
หมายถึงเสียงนกร้อง
บ่มีคนกอด
หมายถึงไม่มีคนกอด
คองู
หมายถึงชื่อนกชนิดหนึ่ง คอยาว เสียงร้องก้ากก้าก เรียก นกคองู นกกระสาตัวเมีย ก็ว่า.
ไก่นา
หมายถึงชื่อนกชนิดหนึ่ง หากินข้าวเปลือกและอาหารตามท้องนา เรียก นกไก่นา.
แหลว (นกชนิดหนึ่ง)
หมายถึงเหยี่ยว ชื่อนกชนิดหนึ่งในจำพวกนกอินทรีมีหลายชนิด เช่น แหลวแดง แหลวตังบี้ แหลวนกเขา แหลวพานโตน อย่างว่า เชื้อชาติแฮ้งบ่ห่อนเวิ่นนำแหลว แนวหงส์คำบ่บินนำฮุ้ง (ผญา) คือคู่ลูกไก่น้อยรือย้านหย่อนแหลว (สังข์).
ไคว่ค้อนกลอง
หมายถึงวิธีตีกลองแบบหนึ่งสำหรับตีกลองสองหน้า มือสองข้างจับค้อนสองอันไขว้กันแล้วตีพร้อมกัน.
แอ่นแส่ว
หมายถึงนกแอ่นลม ชื่อนกชนิดหนึ่งชอบบินไปตามลม เรียก นกแอ่นแส่ว มีปีกยาว กินแมลงเป็นอาหาร.
กระจอกฟ้า
หมายถึงชื่อนกชนิดหนึ่ง ชอบทำรังอยู่บนต้นไม้สูงๆ เรียก นกจอกฟ้า อย่างว่า นกแตดแต้แลแจนแวน ฮังแขวนนั้นแม่นนกกระจอกฟ้า (เวส).
