คำศัพท์ภาษาไทย

เชิด

ภาษาจีน引起

คำอ่าน [yǐn qǐ]

ภาษาจีน推崇

คำอ่าน [tuī chóng]

ภาษาจีน举起

คำอ่าน [jǔ qǐ]

พจนานุกรมไทย เชิด หมายถึง:

  1. ก. ยื่นหรือยกขึ้นจนเห็นเด่น เช่น เชิดหน้า เชิดอก; โดยปริยายหมายความว่า ถูกใช้ให้ออกหน้าแทน ในคําว่า ถูกเชิด. ว. ที่ยื่นหรือยกขึ้นจนเห็นเด่น เช่น ปากเชิด จมูกเชิด หน้าเชิด. น. ชื่อเพลงไทยประเภทหนึ่ง ใช้บรรเลงในการแสดงกิริยาไปมาอย่างรวดเร็วหรือการเดินทางระยะไกล เรียกว่า เพลงเชิด เช่น เชิดกลอง เชิดฉิ่ง เชิดฉาน เชิดนอก; ท่าโขนท่าหนึ่ง.

 ภาพประกอบ

  • เชิด ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน เชิด ภาษาจีน 引起 คำอ่าน [yǐn qǐ]
  • เชิด ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน เชิด ภาษาจีน 推崇 คำอ่าน [tuī chóng]
  • เชิด ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน เชิด ภาษาจีน 举起 คำอ่าน [jǔ qǐ]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

ชูเชิด ลักพา, ฉกชิง, เชิด หุ่นเชิด เก็บเกี่ยวอุดมสมบูรณ์ เขียวชอุ่มเป็นพุ่มพฤกษ์ เชิดของหนีไป, ชิ่ง เชิดสิงโต เดินหน้าเชิด (ยืดอกเชิดหน้า) เทศกาลไหว้พระจันทร์ เป็นหุ่นเชิด,ป็นหัวโขน เลี้ยว, ที่โค้ง, มุม, ขาเป๋ ขาลาก, ลักพา, เชิด,ฉกชิง ใส่ให้สูงขึ้น, เชิดให้สูงขึ้น, ฮึกเหิม, แพง, แพงมาก

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น