ผลการค้นหา

โรคร้าย* *โรคร้าย *โรคร้าย*
ภาษาอีสานคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 16 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา พยาธิ์ฮ้าย

พยาธิ์ฮ้าย

หมายถึงโรคร้าย

ฮ่าย

หมายถึงร้าย ดุ

ประดง (โรค)

หมายถึงชื่อโรคจำพวกหนึ่ง มีหลายชนิด เกิดตามผิวหนัง มีอาการคัน.

ขี้กะยือ

หมายถึงโรคหอบหืด

เวชกรรม

หมายถึงการรักษาโรค.

ศัลยกรรม

หมายถึงการรักษาโรคโดยวิธีผ่าตัด.

อกุศลกรรม

หมายถึงความชั่วร้าย โทษ บาป (ป. อกุสลกมฺม).

ขี้หูด

หมายถึงชื่อโรคผิวหนังชนิดหนึ่ง ขึ้นเป็นไตแข็ง คนที่เป็นโรคผิวหนังจะเป็นตะปุมตะป่ำเรียก ขี้หูด.

ขี้ทูด

หมายถึงโรคเรื้อน โรคเรื้อนชนิดที่ตีนมือไม่หงิกงอ เรียก ขี้ทูด ชนิดที่ตีนหงิกมืองอ เรียก กุฏฐัง.

ขี้หิด

หมายถึงโรคหิด ชื่อโรคชนิดหนึ่ง เป็นตัวขาวๆ ไชอยู่ใต้ผิวหนัง เรียก ขี้หิด มี ๒ ชนิด คือ ขี้หิดด้านและขี้หิดเปื่อย.

กรรมเวร

หมายถึงการทำด้วยความพยาบาทปองร้าย โดยที่คู่กรรมนั้นได้หมายหมั้นปั้นใจจะตามล้างตามผลาญให้ได้.

จังไฮ

หมายถึงจังไร จัญไร ชั่วร้าย คนที่ทำความชั่วร้ายเรียก คนจังไฮ จังไฮไฟไหม้ ก็ว่า อย่างว่า บัดนี้จักกล่าวเถิงกุมภัณฑ์ผู้จังไฮหีนะโหด มันก็นอนแนบน้องในห้องแท่นลาย (สังข์).

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด