ผลการค้นหา

คำศัพท์/สำนวน บทความ  หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 24 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เหง้า, รากเหง้า, ภิงสระ,ภิงสะ, bulb, rhizome, ภิสะ, เค้า

ฮ้อง

หมายถึงร้อง เปล่งเสียงดัง เรียก ฮ้อง อย่างว่า ฟังยินโกนโดกฮ้องฮิ่มไฮ่กินไฮ พุ้นเยอ บาศรีเสด็จออกโฮงคนเฝ้า เจืองก็จงใจแก้วโฉมงามง้อมม่วน ผู้ที่เหง้ากระหายฮ้อนคู่ไฟ (ฮุ่ง).
 ภาษาอีสาน

สมบัติคูณเมือง

หมายถึงสมบัติที่ทำให้บ้านเมืองเจริญ เรียกสมบัติคูณเมือง มี ๑๔ อย่าง คือ หูเมือง ตาเมือง แก่นเมือง ประตูเมือง ฮากเมือง เหง้าเมือง ขื่อเมือง ฝาเมือง ขางเมือง เขตเมือง สติเมือง ใจเมือง คำเมือง เมฆเมือง (ประเพณี).
 ภาษาอีสาน

root

แปลว่ารากเหง้า

N
 EN-TH Dictionary

เหง้า

อ่านว่าเหฺง้า
 อ่านว่า

เสาะหารากเหง้า

ภาษาจีน寻根
 คำศัพท์ไทย – จีน

รากเหง้า

ภาษาจีน根茎
 คำศัพท์ไทย – จีน

กก

หมายถึงต้นตระกูล ผู้เป็นต้นตระกูล เรียก กก, กอ หรือเหง้า ก็เรียก อย่างว่า กกกอเหง้าวงศ์สกุลโคตรย่า ให้บูชาอ่อนน้อมถนอมไว้อย่าลวน (บ.)
 ภาษาอีสาน

ancestor

แปลว่ารากเหง้า

N
 EN-TH Dictionary

โง่เง่า เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

โง่เหง้า เป็นคำที่เขียนผิด ❌
 คำไทยที่มักเขียนผิด

โคตรเหง้าเหล่ากอ

ภาษาญี่ปุ่น一族郎等

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいちぞくろうどう

n
 คำศัพท์ไทย – ญี่ปุ่น

รากเหง้า

หมายถึงน. ต้นเหตุ เช่น โลภ โกรธ หลง เป็นรากเหง้าของความชั่วทั้งปวง; เหง้า, ลำต้นที่อยู่ในดินของพืชบางชนิด เช่น กล้วย บอน ขิง ข่า.
 พจนานุกรมไทย

เมืองเมือง

หมายถึงรุ่งเรือง สว่าง สุกใส อย่างว่า เมืองเมืองจอนใส่หูเฮืองม้าว (กาไก) เมืองเมืองเหลื้อมพระกายกองแจ้งสว่างขายี่ผู้ธรรม์เหง้าอ่อนชาย (ฮุ่ง).
 ภาษาอีสาน