คำในภาษาไทย

เหง้า

อ่านว่าเหฺง้า

พจนานุกรมไทย เหง้า หมายถึง:

  1. [เหฺง้า] น. ลําต้นที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด เช่น ขิง กระวาน ที่จมอยู่ใต้ดิน; ต้นเดิม, ต้นวงศ์.

 ภาพประกอบ


 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

เพชรบุรี เพริศพริ้ง เหนียมอาย เอก- เอกฉันท์ เอกชน เอกภักดิ์ เอกลักษณ์ เอกสารสิทธิ เอกัคตา เอตทัคคะ เอลา

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น