ตัวกรองผลการค้นหา
สุภ,สุภ-
หมายถึง[สุบพะ-] น. ความงาม, ความดีงาม, ความเจริญ. (ป.; ส. ศุภ).
20 สุภาษิตสอนใจ
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด กิเลส
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ความเพียร
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ความโกรธ
สุภาพชน
หมายถึงน. ผู้ที่แต่งกายเรียบร้อย, ผู้ที่มีกิริยามารยาทอ่อนโยน พูดจาเรียบร้อย รู้กาลเทศะ, เช่น สุภาพชนย่อมไม่ส่งเสียงดังในห้องสมุด.
สุภาพสตรี
หมายถึงน. หญิงที่มีกิริยาวาจาเรียบร้อย รู้กาลเทศะ และมีคุณธรรม เช่น ท่าทางเธอเรียบร้อยสมเป็นสุภาพสตรี.
ร่ายสุภาพ
หมายถึงน. ชื่อร่ายชนิดหนึ่ง บทหนึ่งมี ๕ วรรคขึ้นไป วรรคหนึ่งมี ๕ คำ ส่งสัมผัสท้ายวรรคหน้า และรับสัมผัสกับคำที่ ๑ ที่ ๒ หรือที่ ๓ ของวรรคถัดไป และจะต้องจบด้วยโคลง ๒ สุภาพ.
อสุภ,อสุภ-
หมายถึง[อะสุบ, อะสุบพะ-] ว. ไม่งาม, ไม่สวย, ไม่ดี. น. เรียกซากศพว่า อสุภ และเลือนไปเป็น อสภ และ อาสภ ก็มี. (ป.).
อุสุภ
หมายถึง[อุสุบ, อุสุพะ-, อุสุบพะ-] น. วัวผู้, อุสภ ก็ว่า. (ป. อุสภ; ส. ฤษภ, วฺฤษฺภ).
สุภนิด
แปลว่าได้รับการแนะนำในสิ่งที่ดีงาม
อสุภกรรมฐาน
หมายถึงกรรมฐานที่ยึดเอาซากศพเป็นอารมณ์ เพื่อพิจารณาให้เห็นความไม่งาม ความไม่เที่ยงแท้ของสังขารเป็นอารมณ์ (ป.).
กลอนสุภาพ
หมายถึงน. กลอนเพลงยาว บางครั้งเรียกว่า กลอนตลาด.
สุภาษิต
คำบาลีสุภาสิต
คำสันสกฤตสุภาษิต
ฤษีทั้งหลาย มีสุภาษิตเป็นธงชัย
วาจาสุภาษิต ย่อมมีผลแก่ผู้ปฎิบัติ เหมือนดังดอกไม้งาม ที่มีทั้งสีสวย และกลิ่นอันหอม