ผลการค้นหา

ฝีตีน

หมายถึงน. ฝีเท้า.

ฝี

หมายถึงน. โรคจำพวกหนึ่ง เป็นต่อมบวมขึ้นกลัดหนองข้างใน เรียกชื่อต่าง ๆ กันหลายชนิด เช่น ฝีคัณฑมาลา ฝีดาษ ฝีประคำร้อย, ราชาศัพท์ว่า พระยอด.

ฝี

หมายถึงใช้นำหน้าคำอื่น หมายความว่า การกระทำหรือการแสดงออกมาในบางลักษณะ.

ฝีเท้า

หมายถึงน. ความสามารถในการเดิน วิ่ง ช้าหรือเร็ว หนักหรือเบา เป็นต้น เช่น ม้าฝีเท้าดี ม้าฝีเท้าจัด คนฝีเท้าหนัก, ฝีตีน ก็ว่า.

ตีน

หมายถึงน. อวัยวะส่วนล่างสุดของคนหรือสัตว์ นับตั้งแต่ใต้ข้อเท้าลงไป สำหรับยืนหรือเดินเป็นต้น, โดยปริยายหมายถึงสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้นหรือส่วนล่างของสิ่งบางอย่าง เช่น ตีนม่าน ตีนมุ้ง; ชาย, เชิง, เช่น ตีนท่า ตีนเลน.

ตีน

หมายถึงน. ชื่อปลานํ้ากร่อยในวงศ์ Periophthalmidae ที่ใช้ครีบอกต่างตีน ตาโปนมองเห็นเหนือนํ้าได้ดี เช่น ชนิด Periophthalmus barbarus, Boleophthalmus boddarti.(ดู จุมพรวด).

ฝีฝักบัว

หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง ขึ้นตามหลังและต้นคอ มีลักษณะเหมือนฝักบัว มีหัวหลายหัว.

ฝีคัณฑมาลา

หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่งที่ขึ้นเป็นแถวตามคอ.

ฝีหัวขาด

หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง เมื่อแรกขึ้นเป็นตุ่มเล็ก ๆ แล้วจึงเป็นฝี.

ฝีดาษ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

ฝีดาด เป็นคำที่เขียนผิด ❌

ฝีคัณฑสูตร

หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง มักเป็นที่บริเวณขอบทวารหนัก.

ฝีประคำร้อย

หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง เกิดขึ้นบริเวณลำคอ เป็นเม็ดเรียงกันรอบคอ.